Contact languages and the preservation of endangered languages

• Autores: Stephen A. Wurm
• Localización: Estudios de sociolingüística: Linguas, sociedades e culturas, ISSN 1576-7418, Vol. 2, Nº 2, 2001 (Ejemplar dedicado a: Shedding light on the Chabacano language / coord. por Mauro Fernández), págs. 1-12
• Idioma: inglés
• Texto completo no disponible (Saber más ...)
• Resumen
  • English

    Of the 6000 languages in the world, half have less than 10,000 speakers, and a quarter less than 1000. Accumulations of small languages have led to widespread bi- and multilingualism, with more than half of the world's languages spoken by bi- and multilinguals. Many larger languages are used as contact languages. Many of such contact languages become simplified. Pidgin languages are different. They develop through attempts at basic intercommunication between speakers of different languages. They have a limited vocabulary, and a limited grammar. If a pidgin language is extensively used, it develops and becomes richer. It eventually becomes the first language of children as a creole language. Chabacano is a typical example. As a well functioning language spoken by many over a long time it is a full language. Small and minority languages tend to become endangered, largely through pressure from monolingual speakers of large dominant languages and adverse governmental language policies. About 1970, a widespread revival of ethnic identity feeling started among speakers of minority languages, and governments often changed their language policies to positive ones. Many people kept their own languages. Bi- and multilingualism has advantages over monolingualism in matters of applied intellect, and memory and learning capacities. More languages survive now

  • galego

    Das 6 mil linguas que hai no mundo, a metade ten menos de 10 mil falantes, e un cuarto menos de mil. A acumulación de linguas pequenas conduciu a un amplo bi- e plurilingüismo, nos cales máis da metade das linguas do mundo son utilizadas por falantes bilingües ou plurilingües. Moitas das ditas linguas en situación de contacto estanse simplificando. As linguas pidgin son diferentes. Desenvólvense para a comunicación básica entre falantes de diferentes linguas. Teñen un vocabulario limitado e unha gramática igualmente limitada. Se unha lingua pidgin acada un uso amplo, desenvólvese e chega a ter unha maior riqueza lingüística. Mesmo pode convertese na variedade nativa de nenos e nenas en forma de crioulo. O chabacano é un exemplo típico. En tanto que é unha lingua totalmente funcional falada por moitas persoas durante un longo período de tempo, é unha lingua completa. As linguas pequenas e minoritarias tenden a estar en perigo, principalmente pola presión dos falantes monolingües das linguas dominantes e da planificación lingüística gobernamental adversa. Arredor de 1970, un amplo revival dos sentimentos identitatios étnicos comezou entre os falantes de linguas minoritarias, e moitos gobernos cambiaron as súas políticas lingüísticas por outras máis positivas coas linguas minoritarias. Moitas persoas mantiveron as súas linguas. O bilingüismo e o plurilingüismo ten vantaxes sobre o monolingüismo en termos de capacidades intelectuais aplicadas, de memoria e de aprendizaxe. Máis linguas sobreviven agora