O principal propósito desta investigación é presentar, describir e concretar unha análise crítica das principais correntes da museoloxía contemporánea e ver en que medida este corpus conceptual e metodolóxico atende ou desatende realidades culturais e museais marcadas pola subalternidade, a dependencia ou a precarización. Alén disto, trátase tamén de observar ata que punto a asunción estrita ou relativa desta clase de operativos supón ou non unha eiva para analizar o caso galego. A estrutura organízase en tres partes. A primeira, céntrase na historiografía museal. A segunda, no desenvolvemento da museoloxía contemporánea: Escola de Brno, Nova Museoloxía e Escola de Leicester. A terceira na experiencia galega: na problemática do sistema museal galego despois de 1975 e no relato sobre a súa formación no século XIX.
© 2001-2024 Fundación Dialnet · Todos los derechos reservados