Ayuda
Ir al contenido

Dialnet


Hábito epigráfico y construcción provincial romana en el Conventus Lucensis

  • Autores: David Serrano Lozano
  • Directores de la Tesis: Francisco Javier González García (dir. tes.)
  • Lectura: En la Universidade de Santiago de Compostela ( España ) en 2023
  • Idioma: español
  • Tribunal Calificador de la Tesis: Jonathan Edmondson (presid.), Pedro Manuel López Barja de Quiroga (secret.), Silvia González Soutelo (voc.)
  • Programa de doctorado: Programa de Doctorado en Historia, Geografía e Historia del Arte por la Universidad de Santiago de Compostela
  • Materias:
  • Enlaces
    • Tesis en acceso abierto en: MINERVA
  • Resumen
    • español

      La epigrafía latina en territorio galaico ha sido interpretada tradicionalmente en función de la evolución de la percepción de la romanización y el paso del paradigma colonial al post-colonial, así como en relación retrospectiva con la última Edad del Hierro.

      Asimismo, la epigrafía de ciertos núcleos o ciertas piezas puntuales han recibido una atención sensiblemente superior a la de inscripciones o conjuntos de menor entidad o en entornos marcadamente rurales.

      Este trabajo plantea un análisis de la epigrafía latina del Conventus Lucensis partiendo del estudio de los distintos conjuntos distinguibles por su asociación con núcleos/talleres, o por constituir posibles producciones interrelacionadas en paisajes epigráficos, que definiremos como unidad de análisis. Posteriormente, se analizarán las posibles interrelaciones entre los distintos paisajes epigráficos propuestos, así como su imbricación en procesos de construcción provincial romana, como el comercio atlántico.

      Con este objetivo, se llevará a cabo el mayor número posible de autopsias de las piezas conservadas, así como consulta de documentación sobre aquellas que no, con el fin de elaborar un corpus epigráfico de referencia que articule las distintas propuestas de este estudio.

      Plantearemos una aproximación a las piezas y conjuntos epigráficos de tipo integral, que tenga en cuenta de forma conjunta todos sus posibles componentes de análisis, incluyendo elementos internos, externos o relación espacial con otras piezas, conjuntos o yacimientos.

      A través de la propuesta de identificación de paisajes epigráficos y sus posibles interrelaciones durante el alto Imperio romano, se busca contribuir en la construcción de un marco teórico sobre la expansión del hábito epigráfico, elaborado a partir del análisis del propio registro, antes que de su inserción en un paradigma teórico previo.

    • galego

      A epigrafía latina do territorio galaico foi interpreada, tradicionalmente, segundo atendendo á evolución da percepción da romanización, á transformación do paradigma colonial ao postcolonial e, tamén, nunha relación retrospectiva coa derradeira etapa da Idade do Ferro. Así mesmo, a epigrafía de certos núcleos ou certas pezas puntuais recibiu, asemade, unha atención sensibelmente superior á das inscricións ou conxuntos de menor entidade ou procedentes de contornas marcadamente rurais.

      Neste traballo realízase unha análise da epigrafía latina do Conventus Lucensis a partir do estudo dos distintos conxuntos, xa pola súa asociación con núcleos/talleres concretos ou por constutir posibles producións interrelacionadas en paisaxes epigráficas, definidas como como unidades de análise. Co posterioridada analízanse as posibles interrelacións entre as distintas paisaxes epigráficas propostas e a súa imbricación nos procesos de construción provincial romana, como o comercio atlántico.

      Con esta finalidade, procedeuse á realizón do o maior número posible de autopsias das pezas conservadas, así como á consulta de documentación sobre aquelas para poder levar a cabo a elaboración dun corpus epigráfico de referencia que artella as distintas propostas deste estudo.

      Levaremos a cabo unha aproximación de tipo integral ás pezas e aos conxuntos epigráficos que considere, dun xeito conxunto, todas as súas posibles compoñentes de análise, incluíndo elementos internos, externos ou especiais relacións que manteñen con outras pezas, conxuntos ou xacementos.

      A nosa proposta de identificación das paisaxes epigráficas e das súas posibles interrelacións durante o alto Imperio romano configúrase como unha contribución á construción dun marco teórico sobre a expansión do hábito epigráfico, elaborado a partir da análise do propio rexistro documental e non a través da súa inserción nun paradigma teórico previo.

    • English

      Latin epigraphy in Galicia has traditionally been interpreted through the evolution of the paradigm or romanization (from colonialism to post-colonialism), and in a retrospective connection with the late Iron Age. Additionally, epigraphy in certain sites and certain inscriptions have received notably more attention than some minor pieces or sets in rural environments.

      In this work, we will analyse the Latin Epigraphy in the Conventus Lucensis on the basis of different epigraphic sets that can be distinguishable according to their connection with settlements or workshops, or because they constitute possible interconnected productions as “epigraphic landscapes”. We will provide a content to this term as an analytic unit, and we will approach to the possible connections among the different epigraphic landscapes identified, together with their involvement in the processes for the construction or a Roman provintial environment, such as Atlantic trade.

      With this aim in mind, we will carry out as many autopsies on the inscriptions preserved, and recur to the documentation available concerning lost pieces. This documentation will allow us to create an epigraphic corpus which will serve as a structure for the different theoretical proposals in this work.

      We will set out an integral approach to the inscriptions and sets, taking into account all their possible analytical components: internal, external and their spatial relation with other pieces, sets or sites.

      Through the identification of possible epigraphic landscapes and their interconnections during the High Empire, we will try to contribute to the construction of a theoretical framework for the expansion of the epigraphic habit, created from the analysis of the inscriptions themselves, not from their insertion in a previously-developed paradigm.


Fundación Dialnet

Dialnet Plus

  • Más información sobre Dialnet Plus

Opciones de compartir

Opciones de entorno