Ayuda
Ir al contenido

Dialnet


Resumen de Nueva metodología para la interpretación de la distribución espacial de "Rhizoctonia solani Kühn" en el cultivo de "Vigna unguiculata" L. Walp (fríjol caupí), mediante la aplicación de técnicas geoestadísticas, en la provincia de Holguín, Cuba

Vilma Anastasia López Cruz

  • español

    Las investigaciones que conforman esta tesis, se desarrollaron en las entidades productivas Granja Estatal General “José María Aurecochea” y la Cooperativa de Producción Agropecuaria (CPA) “Augusto César Sandino”, del municipio Gibara, provincia Holguín, en el Laboratorio Provincial de Sanidad Vegetal de Holguín, en el Centro de Estudios para Agroecosistemas Áridos de la Universidad de Holguín, Cuba, y en el Área de Edafología y Química Agrícola de la Universidad de A Coruña, España, durante los años 2012 - 2016, con el objetivo de proponer una metodología para caracterizar la estructura y la interpretación de la distribución espacial de Rhizoctonia solani Kühn en el cultivo de Vigna unguiculata (L.) Walp. (frijol caupí) mediante la utilización de técnicas geoestadísticas, que permitan conocer con mayor objetividad y exactitud el comportamiento del patógeno dentro del área evaluada para fundamentar las futuras estrategias de manejo integrado, faciliten la toma de decisiones y disminuyan eficientemente las afectaciones al cultivo y al ambiente, en la provincia de Holguín, Cuba. Se utilizaron dos métodos de muestreo (muestreo diagonal y el sistemático no alineado) para la evaluación del patógeno en condiciones de campo, mientras que para los estudios en laboratorio se aplicaron los Procedimientos Normativos Operativos recomendados por el Laboratorio Central de Cuarentena Vegetal de Cuba (2010) y, además, se utilizaron técnicas geoestadísticas y los análisis estadísticos de varianza, pruebas de hipótesis, gradiente ambiental y concurrencia de la especie en el gradiente ambiental. Los resultados obtenidos muestran que, aunque existen en Cuba varias investigaciones sobre R. solani y una metodología para su estudio, aún persisten los daños provocados por este organismo, siendo necesario la búsqueda de nuevos métodos de muestreo, análisis estadístico y alternativas de avanzada que brinden una información más amplia, objetiva y detallada del comportamiento de este patógeno y constituyan una nueva metodología para su evaluación. Se constató que a nivel mundial y en Cuba no existe información alguna sobre la estructura de la distribución espacial de R. solani en los cultivos agrícolas, según la bibliografía consultada en esta Tesis. Se notifica a R. solani como el principal patógeno del suelo asociado al cultivo de V. unguiculata (frijol caupí) en las áreas evaluadas, con porcentajes de frecuencia de aparición y distribución de más del 40%. Se evidenció una amplia diversidad genética de este patógeno, así como una alta patogenicidad en las entidades objeto de estudio. Se reporta por primera vez la estructura de la distribución espacial de R. solani en el cultivo de Vigna unguiculata L. Walp (frijo caupí), la cual denotó un comportamiento de tipo agregado de las poblaciones de este patógeno dentro de las áreas evaluadas, ajustándose principalmente a modelos de tipo exponencial y gaussiano. Además fue posible establecer las áreas específicas de infestación, ubicadas en los bordes de la parcela, lo cual es de gran utilidad para dirigir las medidas de control hacia esas zonas en concreto y reducir con ello los costos económicos y ambientales. Se aportan nuevos conocimientos sobre la influencia que ejercen algunos factores abióticos sobre este organismo, así como los rangos de estos factores que ofrecen poca y cierta restricción a su presencia en el cultivo. Se demostró científicamente la superioridad del método de muestreo sistemático no alineado con respecto al método de muestreo diagonal y se propone una nueva metodología para caracterizar la estructura y la interpretación de la distribución espacial de Rhizoctonia solani Kühn en el cultivo de Vigna unguiculata (L.) Walp. (frijol caupí), a partir de la utilización de técnicas geoestadísticas, un nuevo método de muestreo (muestreo sistemático no alineado) y la aplicación de los análisis estadísticos del gradiente ambiental y los de concurrencia de la especie en el gradiente ambiental, la cual permitirá un conocimiento más profundo, objetivo y detallado del comportamiento de este patógeno en las áreas evaluadas, como fundamento científico para el diseño de futuras estrategias de manejo integrado destinadas a su control.

  • English

    The experimental research that conform this thesis, has been developed in the productive entities General State Farm “José María Aurecochea” and “Cooperativa de Producción Agropecuaria” (CPA) “Augusto César Sandino”, at the municipality Gibara, Holguin province, in the Provincial Laboratory of Vegetal Health of Holguín, belonging to the Centre of Studies for Arid Agroecosystems of the University of Holguín, Cuba, and in the Soil Science Area of the University of A Corunna, Spain. The aim of this work was to propose a methodology to characterise the structure and the interpretation of the space distribution of Rhizoctonia solani Kühn in the crop of Vigna unguiculata (L.) Walp. (caupí bean) by using geoestatistical techniques, that allow to know with greater objectivity and accuracy the behaviour of the pathogen inside the area evaluated to base the future strategies of handle integrated, facilitate the decision making and an efficiently decrease of the affectations to the crop and to the environment, in the province of Holguín, Cuba. Two different methods of sampling (diagonal sampling and the systematic nonaligned) were used for the evaluation of the pathogen in conditions of field, whereas for the studies in laboratory was applied the Operative Normative Procedures recommended by the Central Laboratory of Vegetal Quarantine of Cuba, and, besides, geostatistical techniques and common statistical analyses of variance, proofs of hypothesis, environmental gradient and concurrence of the species in the environmental gradient have been carried out. The results obtained show that, although exist in Cuba several previos investigations on R. solani as well as a methodology for the topic studied were available, the damages caused by this organism still persist. So, there is necessary to address new alternative methods of sampling and advanced analysis that may offer a more objective and detailed information of the behaviour of this pathogen, which should result in a new methodology for the evaluation. Also, it was verified that there was not information about the structure of the spatial distribution of R. solani in any the agricultural crop, neither at world-wide level nor in Cuba, following the literature review performed in this PH. D. thesis. It was also ascertained that not only R. solani but also the main soil pathogens associated to V. unguiculata crop (caupí bean) in the study areas showed percentages of frequency of apparition and distribution higher than 40%. This implies a wide genetic diversity of this pathogen, as well as a high pathogeny in the entities object of study. The structure of the spatial distribution of R. solani in the cultivation of Vigna unguiculata L. Walp (caupí bean) is reported for the first time, and denoted an aggregate type behavior of the populations of this pathogen within the evaluated areas, adjusting mainly to exponential and gaussian models. In addition, it was possible to establish specific areas of infestation, located on the edges of the plot, which is very useful to manage control measures towards those specific areas and thereby reduce economic and environmental costs. This study contributed to increase the knowledge on the influence that some abiotic factors exert on the studied organism, as well. It also helped in ranking these factors, which offer little and some restriction to his presence in the crop. The superiority of the method of systematic sampling was scientifically proved, focussing the method of diagonal sampling. Also, a new methodology has been proposed to characterise the structure of the spatial distribution of Rhizoctonia solani Kühn in the crop Vigna unguiculata (L.) Walp (caupí bean), based on the use of geostatistical techniques, a new method of systematic sampling and the application of statistical analyses to environmental gradients and concurrence of species along this gradient. This procedure should allow a deeper and detailed knowledge, of the behaviour of this pathogen in the areas evaluated. It also should help in the design of future management strategies of integrated control of the analysed pathogen.

  • galego

    As investigacións que compoñen esta tese desenvolvéronse nas entidades produtivas Granxa Estatal Xeneral "José María Aurecochea" e a Cooperativa de Produción Agropecuaria (CPA) "Augusto César Sandino", do municipio de Gibara, provincia de Holguín, no Laboratorio Provincial de Sanidade Vexetal de Holguín, no Centro de Estudos para Agroecosistemas Áridos da Universidade de Holguín, Cuba, e na Área de Edafoloxía e Química Agrícola da Universidade da Coruña, España, durante os anos 2012 - 2016, co obxectivo de propoñer unha metodoloxía para caracterizar a estrutura e a interpretación da distribución espacial de Rhizoctonia solani Kühn no cultivo de Vigna unguiculata (L.) Walp. (feixón caupí) mediante o uso de técnicas xeoestatísticas, que permitan coñecer con maior obxectividade e precisión o comportamento do patóxeno dentro da área avaliada para basear futuras estratexias de xestión integrada, facilitar a toma de decisións e reducir de xeito eficiente os efectos sobre o cultivo e o medio ambiente, na provincia de Holguín, Cuba. Utilizáronse dous métodos de mostraxe (a mostraxe diagonal e a sistemática non aliñada) para a avaliación do patóxeno en condicións de campo, mentres que para os estudos de laboratorio se aplicaron os Procedementos Normativos Operativos recomendados polo Laboratorio Central de Corentena Vexetal de Cuba (2010) e, ademais, empregáronse técnicas xeoestatísticas e as análises estatísticas da varianza, probas de hipóteses, gradiente ambiental e concorrencia da especie no gradiente ambiental. Os resultados obtidos amosan que, aínda que en Cuba hai varias investigacións sobre R. solani e unha metodoloxía para o seu estudo, os danos causados por este organismo aínda persisten, polo que é necesario buscar novos métodos de mostraxe, análise estatística e alternativas avanzadas que ofrezan información máis ampla, obxectiva e detallada sobre o comportamento deste patóxeno e constitúan unha nova metodoloxía para a súa avaliación. Non hai información sobre a estrutura da distribución espacial de R. solani nos cultivos agrícolas nin en Cuba nin no resto do mundo, segundo a bibliografía consultada nesta Tese. Asúmese que R. solani é o principal axente patóxeno do solo asociado ao cultivo de V. unguiculata (feixón caupí) nas áreas avaliadas, con porcentaxes de frecuencia de aparición e distribución superiores ao 40%. Evidenciouse unha ampla diversidade xenética deste patóxeno, así como unha alta patoxenicidade nas entidades en estudo. Estúdase, por primeira vez, a estrutura da distribución espacial de R. solani no cultivo de Vigna unguiculata L. Walp (feixón caupí), que denota un comportamento de tipo agregado das poboacións deste patóxeno dentro das áreas avaliadas, axustándose principalmente a modelos de tipo exponencial. e gaussiano. Ademais, foi posible establecer áreas específicas de infestación, situadas nos bordos da parcela, o que é moi útil para dirixir as medidas de control cara a esas áreas específicas e reducir así os custos económicos e ambientais. Proporciónanse novos coñecementos sobre a influencia exercida por algúns factores abióticos sobre este organismo, así como sobre os rangos destes factores que ofrecen pouca e certa restrición á súa presenza no cultivo. A superioridade do método de mostraxe sistemática non aliñada sobre o método de mostraxe diagonal demostrouse cientificamente e proponse unha nova metodoloxía para caracterizar a estrutura e a interpretación da distribución espacial de Rhizoctonia solani Kühn no cultivo de Vigna unguiculata (L.) Walp. (feixón caupí), baseado no uso de técnicas xeoestadísticas, un novo método de mostraxe (mostraxe sistemática non aliñada) e a aplicación das análises estatísticas do gradiente ambiental e as da concorrencia da especie no gradiente ambiental, o que permitirá un coñecemento máis profundo, obxectivo e detallado do comportamento deste patóxeno nas áreas avaliadas, como base científica para o deseño de futuras estratexias de xestión integrada dirixidas ao seu control.


Fundación Dialnet

Dialnet Plus

  • Más información sobre Dialnet Plus