Euskal literatura garaikidea kritika genetikoaren argitan: Aresti, Sarrionandia, Saizarbitoria eta Atxagaren idazlanen sorkuntza prozesua aztergai

• Autores: Mikel Ayerbe Sudupe
• Directores de la Tesis: Aurélie Arcocha Scarcia (dir. tes.), María José Olaziregi Alustiza (dir. tes.)
• Lectura: En la Universidad del País Vasco - Euskal Herriko Unibertsitatea ( España ) en 2016
• Idioma: euskera
• Tribunal Calificador de la Tesis: Jon Casenave Biella (presid.), Iñaki Aldekoa Beitia (secret.), Ana María Toledo Lezeta (voc.)
• Programa de doctorado: Programa de Doctorado en Literatura Comparada y Estudios Literarios por la Universidad del País Vasco/Euskal Herriko Unibertsitatea
• Materias:
  • Ciencias de las artes y las letras
    • Teoría análisis y critica literarias
      • Critica de textos
      • Análisis literario

• Ha sido reseñado en:

  • “Euskal literatura garaikidea kritika genetikoaren argitan: Aresti, Sarrionandia, Saizarbitoria eta Atxagaren idazlanen sorkuntza prozesua aztergai”. Tesiaren egilea: Mikel Ayerbe Sudupe. Unibertsitatea: Euskal Herriko Unibertsitatea (UPV/EHU). Saila: Hizkuntzalaritza eta Euskal Ikasketak Saila. Tesi-zuzendaria: Maria Jose Olaziregi eta Auréllie Arcocha-Scarcia

    Uztaro: giza eta gizarte-zientzien aldizkaria, ISSN 1130-5738, Nº. 103, 2017, pág. 97

• Enlaces
  • Tesis en acceso abierto en: ADDI
• Resumen

  • Genesi eta idazketa prozesuaren kontzeptuetatik abiatuz, Gabriel Arestiren, Joseba Sarrionandiaren Ramon Saizarbitoriaren eta Bernardo Atxagaren idazlanen oinarrian dauden poetikak, sorkuntza hausnarketak eta joera estetikoak azaleratu nahi izatea da ikerlan honen helburu nagusia. Kritika genetikoak idazketa-irakurketa eta berridazketa-berrirakurketa prozesua ikertzea du xede. Idazketa prozesua bera litzateke ikerketa korronte honen muina, ¿ikergaia ez da testu ekoitzia izango, testuaren ekoizpena baizik¿ (Grésillon 1985). Hots, kritika-bide honek obra bat garatzeko beharrezkoa izan den sorkuntza-prozesua ikertu eta azaleratu nahi du, idazketa garapeneko urratsak aztertuz eta interpretatuz.Ikerketa burutu ahal izateko, hautaturiko idazleen argitaraturiko lanak eta aurre-testuak izan ditugu aztergai. Aurre-testua, ¿behin betikotzat jotzen den testuaren aurreko lekukotzen nolabaiteko berreraiketa litzateke, metodo zehatz baten bidez kritikariak ezarrita, jarraikortasunez irakurri ahal izateko objektu bihurturik¿ (Bellemin-Nöel 1977).Aukeraturiko euskal idazleen corpusa dela eta, Arestiren kasuan Mundu munduan nobelaren idazketa aztertu da, Oilarganeko etxola batean aurre-testuarekin eta egilearen gainerako antzerki-lanekin eta ipuinekin erkatuz. Arestiren gutunak eta bestelako idazkiak ere ikertu dira. Sarrionandiaren kasuan, berrargitalpenetan txertaturiko etengabeko berridazketak eta aldaerak ikertuko dira, bai poesiaren arloan eta baita ipuingintza aintzat hartuta ere.Bestalde, Ramon Saizarbitoriaren nobelagintzaren bilakaera eta garapena ikertu da Egunero hasten delako-ren azterketaren argitan. Lehenengoz 1969an argitaratutako eta berriki, 2007an berridatzi eta berrargitaratutako lanaren azterketa genetiko zehatzak, aurre-testuen ikerketa sakonaren bidez, berridazketa horren baitan egon den prozesu sortzailea azaleratu du.Azkenik, Atxagaren ibilbide literarioari erreparatu eta idazlearen sorkuntza prozesuetan berridazketek izan duten garrantzia nabarmenduko dugu, argitaraturiko lanak zein aurre-testuak ikertuz.