Resumen de Estresa, migraina eta hirugarren belaunaldiko terapiak

Eider Egaña Marcos, Garikoitz Azkona Mendoza

• English

  Diseases without a specific aetiology are becoming more and more common. Daily stress is a risk factor for the development of chronic pain. Migraine is one such condition. Chronic stress is the factor most associated with anxiety and depression. Stress that can lead to anxiety and depression has been linked to a higher risk of migraine. Furthermore, a reciprocal relationship between these two phenomena has been defined. This review has two main aims; (1) to review the studies linking stress and migraine and, (2) to highlight the misuse of pharmacological treatments and the need for individu-alised psychological therapies. The activation of the hypothalamic-pituitary-adrenal axis can lead to changes in the seroto-nin system, which can disturb the control of cerebral circulation and pain management. Migraine can therefore be defined as a neurovascular disorder with a higher prevalence in women. There are two types of migraine: conventional and with aura. The latter occurs in 30% of patients and is preceded by a phase of visual, somatosensory and/or dysphasic disturbance. Medications work by inhibiting pain mechanisms and reducing inflammation of brain blood vessels. However, they do not treat the underlying cause. This is why third-generation therapies are now more common. These therapies aim to change people’s behaviour, considering their experiences and their social and cultural context. Migraine is not a neuro-physiological disorder but may be caused by other factors such as chronic stress. This article describes the therapies that have been used to treat migraine in recent years and their effects.

• euskara

  Gaur egun, gero eta sarriagoak dira inolako etiologia zehatz gabeko gaixotasun eta nahasmenduak. Eguneroko estresa min kronikoa garatzeko arrisku faktorea da. Migraina min kroniko posible horietako bat da. Badakigu estres kronikoa antsietatearekin eta depresioarekin gehien lotzen den faktorea dela. Antsietateak eta depresioak eragin dezaketen estresa migraina pairatzeko arrisku altuagoarekin erlazionatu berri da. Are gehiago, bi fenomeno horien arteko bi noranzkoko harremana definitu dute. Errebisio artikulu honek bi helburu nagusi ditu. Alde batetik, estresa eta migraina erlazionatzen dituen lanen errebisioa egitea, eta, bestetik, tratamendu farmakologikoen gehiegizko erabilera eta terapia psikologiko indibidualizatuen beharra nabarmentzea. Oro har, estresoreek eragindako ardatz hipotalamiko-pituitario-adrenalaren aktibazioak aldaketak eragin ditzake, eta serotonina sistema, zirkulazio kraniala eta minaren kontrola desorekatu. Beraz, migraina nahasmendu neurobaskular gisa defini daiteke, emakumeetan prebalenteagoa izanik. Migraina bi eratara aurkez daiteke; ohiko migraina edo auradun migraina. Azken hori pazienteen % 30k pairatzen dute, eta aldez aurreko fase bat izaten du, nahasmendu bisual, somatosentsorial eta/edo disfasikoekin. Tratamendu farmakologikoek minaren mekanismoak inhibituz eta garun-azaleko odol-hodietako hantura murriztuz egiten dute beren efektua. Hala ere, ez dute migrainen benetako zergatian efekturik egiten. Horregatik, gaur egun, ohikoagoak dira hirugarren belaunaldiko terapiak. Terapia horiek, pazientearen jokabidea aldatzeko asmoz, haren bizipenak eta testuinguru sozial eta kulturala kontuan hartzen dituzte. Migraina nahasmendu neurofisiologiko bat baino gehiago beste faktore batzuen ondorio izan daiteke, hala nola estres kronikoarena. Artikuluan, azken urteetan migraina tratatzeko erabili diren terapiak eta haien efektuak azaltzen dira.