Eu nacín nos Castros na cidade da Coruña, ía á aldea todos os fins de semana. Alí falábase o galego, tiñan o gando na casa, etc. A súa fala e os seus códigos eran totalmente diferentes aos que me ensinaran na cidade. Eu quería falar como eles, andar ceiba e salvaxe polas corredoiras, tendo senso do ecolóxico, como pechar a billa da auga porque si, porque sábese do equilibrio que che arrodea e da súa fraxilidade. Os meus avós eran todo amor, e a veciñanza era a familia, consanguínea ou non.
© 2001-2024 Fundación Dialnet · Todos los derechos reservados