L’esdevenir terrestre del Casino de Carballo: Com viure junts en la fi del món

• Estevez, Brais ^[1]
  1. [1] Universidade de Santiago de Compostela

     Universidade de Santiago de Compostela

     Santiago de Compostela, España

     
• Localización: Scripta Nova: Revista electrónica de geografía y ciencias sociales, ISSN-e 1138-9788, Vol. 27, Nº. 4, 2023 (Ejemplar dedicado a: Misceláneo)
• Idioma: catalán
• Títulos paralelos:
  • O devir terrano do Casino de Carballo: Como vivir xuntos na fin do mundo
  • The terrestrial becoming of Casino de Carballo: How to live together at the end of the world
• Enlaces
  • Texto completo
• Resumen
  • español

    O Casino 1889 é unha histórica institución de recreo situada no centro de Carballo (A Coruña). En 2018, cando parecía abocado ao peche, un grupo de persoas novas da vila tomaron conta do espazo. Conformaron unha nova directiva e iniciaron un proceso de transformación que converteu o Casino nunha sorte de centro social autoxestionado. Pouco tempo despois, unha sociedade inmobiliaria instou á entidade a desaloxar o espazo, considerando extinguido o contrato de arrendamento. Porén, o Casino intensificou a súa actividade cultural e iniciou un litixio xurídico. Partindo dunha orientación decolonial, e coa idea da fin do mundo como pano de fondo conceptual, este artigo pensa esa experiencia de ocupación como unha indagación colectiva sobre a arte de vivir xuntos nunha época incerta e, ao mesmo tempo, formula unha proposta teórica coa que reimaxinar o papel das periferias urbanas nos imaxinarios xeográficos críticos.  

  • català

    El Casino 1889 és una institució històrica recreativa situada al centre de Carballo (La Corunya). L'any 2018, quan estava a punt de tancar, un grup de joves del poble es va fer càrrec de l'espai i va iniciar un procés de transformació que va convertir el Casino en una mena de centre social autònom. Poc després, una immobiliària local va instar l'entitat a desallotjar l'espai, en considerar rescindit el lloguer. Tanmateix, el Casino va intensificar la seva activitat cultural i va iniciar un litigi judicial. Partint d'una orientació decolonial, i amb la idea de la fi del món com a teló de fons conceptual, aquest article pensa aquesta experiència d'ocupació com una indagació col·lectiva sobre l'art de conviure en una època incerta i, al mateix temps, formula una proposta teòrica amb la qual reimaginar el paper de les perifèries urbanes en imaginaris geogràfics crítics

  • English

    The Casino 1889 is a historic recreational institution located in the center of Carballo (A Coruña). In 2018, when it was about to close, a group of young people from the village took over the space and began a process of transformation that turned Casino into a sort of autonomous social center. Shortly thereafter, a local real estate company urged the entity to vacate the space, considering the lease to be terminated. However, the Casino intensified its cultural activity and initiated a legal litigation. Based on a decolonial orientation, and with the idea of the end of the world as a conceptual backdrop, this article thinks of this experience of occupation as a collective enquiry into the art of living together in an uncertain era and, at the same time, formulates a theoretical proposal with which to reimagine the role of urban peripheries in critical geographical imaginaries.

  • galego

    O Casino 1889 é unha histórica institución de recreo situada no centro de Carballo (A Coruña). En 2018, cando a falta de relevo xeracional parecía abocalo ao peche, un grupo de persoas novas da vila, sen vínculos coa entidade, tomaron conta do espazo. Conformaron unha nova directiva e iniciaron un proceso de transformación que converteu o Casino nunha sorte de centro social autoxestionado. Pouco tempo despois, unha sociedade inmobiliaria local remitiu un burofax á entidade no que, alén de se identificaren como propietarios do edificio, instaban ao Casino a desaloxar o espazo, en virtude do seu futuro derrubo para a construción dun edificio de vivendas. Con todo, o Casino intensificou a súa actividade cultural e iniciou un litixio xurídico. Partindo dunha orientación decolonial, e coa idea da fin do mundo como pano de fondo conceptual, este artigo pensa esa experiencia de ocupación como unha indagación colectiva sobre a arte de vivir xuntos no tempo das catástrofes.