Resumen de Espainiako Gerra Zibila eta frankismoa jasatea emakume gisa: "Silencio roto" (2001a) eta "Si te dicen que caí" (1989)
Espainiako Gerra Zibilaren eta frankismoaren biktima emakumezkoen memoria da, milurteko berria hasi zenetik, Espainiako zinematografian etengabe hedatzen ari diren diskurtso alternatiboetako bat. Montxo Armendáriz-en "Silencio roto" (2001a) eta Vicente Aranda-ren "Si te dicen que caí" (1989) filmetan biktima emakumezkoaren identitatea eszenaratzen da. "Silencio roto"k landa-inguruneko emakumeen bizi-baldintza zailak ditu aztergai eta "Si te dicen que caí"n, berriz, Bartzelonako kaleetan kokatzen da istorioa. Bi zuzendarien eszenatoki eta biktimizazio motek, bestalde, poetika zinematografiko desberdinetara eramaten dute: "Silencio roto"k begiradaren poetika baliatzen du; "Si te dicen que caí"n, aldiz, gorputzaren poetika nagusitzen da. Bi poetikek balio dute biktima emakumezkoei ahotsa emateko eta ikusgai egiteko.
