Ayuda
Ir al contenido

Dialnet


Resumen de Comportamiento de bovinos de carne en sistemas integrados de producción agrícola con pasto marandú y yuca

K.F. Gobbi, Mateus Carvalho Basílio de Azevedo, Simony Marta Bernardo Lugao, Vanderlei Bett, Mario Takahashi

  • español

    Se realizó un ensayo experimental para evaluar la carga animal en unidades animales por hectárea (UA ha-1), ganancia media diaria (GMD) y ganancia de peso por área de ganado vacuno de carne, en los periodos de verano e invierno, en los siguientes tratamientos: pastizal de pasto marandú perenne; SIPA - yuca en cultivo convencional o sin labranza, seguida de dos años de pastoreo; y yuca en cultivo convencional o sin labranza, seguida de cuatro años de pastoreo. Se utilizó un diseño de bloques al azar con 4 repeticiones y 4 animales de prueba por tratamiento. En las siete temporadas evaluadas, la carga animal promedio obtenida en el período de verano no difirió entre las áreas de pasto perenne y SIPA (8.16 vs. 7.63 AU ha-1) (P>0.05), pero en invierno fue significativamente mayor en las áreas de pasto perenne. pasto (3.00 vs. 2.37 AU ha-1) (P<0.05). La GMD de los animales en pasto marandú perenne fue de 0,624 kg en verano y de 0,387 kg en invierno. En SIPA, las ganancias fueron de 0,561 y 0,390 kg en verano e invierno, respectivamente. En pasto perenne, la ganancia de peso corporal (BWG) por área fue de 1,156 kg ha-1 en verano y 170 kg ha-1 en invierno. En el SIPA, la GPC fue de 911 y 122 kg ha-1, respectivamente, en verano e invierno. Estas ganancias permitieron una producción significativamente mayor de arrobas en canal en pasto perenne en comparación con SIPA (38.50 vs. 30.40 @ ha-1) (P<0.01) en el período de verano. En invierno esta producción no difirió entre SIPA y pasto perenne (5.68 vs 4.46 @ ha-1) (P>0.05). Los SIPA con yuca son alternativas viables para la producción de ganado vacuno de carne, permitiendo un comportamiento animal similar al sistema con pasto marandú perenne.

  • English

    An experimental test was carried out to evaluate the stocking rate in animal units per hectare (AU ha-1), average daily gain (ADG) and weight gain per area of beef cattle, in the summer and winter periods, in the following treatments: perennial marandu grass pasture; SIPA - cassava in conventional cultivation or no-tillage, followed by two years of pasture; and cassava in conventional cultivation or no-tillage, followed by four years of pasture. A randomized block design with 4 replications and 4 test animals per treatment was used. Over the seven seasons evaluated, the average stocking rate obtained in the summer period did not differ between the perennial pasture and SIPA areas (8.16 vs. 7.63 AU ha-1) (P>0.05), but in winter it was significantly higher on perennial pasture (3.00 vs. 2.37 AU ha-1) (P<0.05). The ADG of animals on perennial marandu grass pasture was 0.624 kg in summer and 0.387 kg in winter. In SIPA, gains were 0.561 and 0.390 kg in summer and winter, respectively. In perennial pasture, body weight gain (BWG) per area was 1,156 kg ha-1 in summer and 170 kg ha-1 in winter. In SIPA, the GPC was 911 and 122 kg ha-1, respectively, in summer and winter. These gains allowed a significantly higher production of carcass arrobas on perennial pasture compared to SIPA (38.50 vs. 30.40 @ ha-1) (P<0.01) in the summer period. In winter this production did not differ between SIPA and perennial pasture (5.68 vs. 4.46 @ ha-1) (P>0.05). The SIPA with cassava are viable alternatives for the production of beef cattle, allowing animal performance similar to the system with perennial marandu grass pasture.

  • português

    Foi realizado ensaio experimental para avaliação da taxa de lotação em unidades animais por hectare (UA ha-1), ganho médio diário (GMD) e o ganho de peso por área de bovinos de corte, nos períodos de verão e inverno, nos seguintes tratamentos: pasto perene de capim-marandu; SIPA - mandioca em cultivo convencional ou plantio direto, seguida de dois anos de pasto; e mandioca em cultivo convencional ou plantio direto, seguida de quatro anos de pasto. Utilizou-se delineamento em blocos casualizados, com 4 repetições, e 4 animais testadores por tratamento. Ao longo das sete safras avaliadas, a taxa de lotação média obtida no período de verão não diferiu entre as áreas de pasto perene e SIPA (8,16 vs. 7,63 UA ha-1) (P>0,05), mas no inverno ela foi significativamente maior no pasto perene (3,00 vs. 2,37 UA ha-1) (P<0,05). O GMD dos animais no pasto perene de capim-marandu foi de 0,624 kg no verão e 0,387 kg no inverno. Já no SIPA os ganhos foram de 0,561 e 0,390 kg no verão e inverno, respectivamente. No pasto perene o ganho de peso corporal (GPC) por área foi de 1.156 kg ha-1 no verão, e de 170 kg ha-1 no inverno. No SIPA o GPC foi de 911 e 122 kg ha-1, respectivamente, no verão e no inverno. Estes ganhos permitiram uma produção de arrobas de carcaça significativamente superior no pasto perene em relação ao SIPA (38,50 vs. 30,40 @ ha-1) (P<0,01) no período de verão. No inverno esta produção não diferiu entre o SIPA e o pasto perene (5,68 vs. 4,46 @ ha-1) (P>0,05). Os SIPA com mandioca são alternativas viáveis para a produção de bovinos de corte, permitindo desempenho animal semelhante ao sistema com pasto perene de capim-marandu.


Fundación Dialnet

Dialnet Plus

  • Más información sobre Dialnet Plus