2D:4D indizearen zeharkako neurketa: software bidezko irudien analisiaren behatzaile arteko/barneko fidagarritasuna

• Izaro Babarro ^[1] ; Ainara Andiarena ^[1] ; Eduardo Fano ^[1] ; Nerea Lertxundi ^[1] ; Jesus Ibarluzea ^[1]
  1. [1] Universidad Politécnica de Valencia

     Universidad Politécnica de Valencia

     Valencia, España

     
• Localización: Ekaia: Euskal Herriko Unibertsitateko zientzi eta teknologi aldizkaria, ISSN 0214-9001, Nº. 43, 2023, págs. 209-220
• Idioma: euskera
• Títulos paralelos:
  • Indirect measurement of 2D:4D ratio: inter/intra observer reliability of image analysis by software
• Enlaces
  • Texto completo
• Resumen
  • English

    Sex hormones have an effect on brain structures and so they have on human behavior. The 2D:4D in-dex is a non-invasive indicator of prenatal sex hormone exposure. Previous literature on its reliability indicated that the software analysis method is reliable, but, still, there is no consensus about which program should be used. The objectives of the present study are to analyze the intraobserver and interobserver reliability of two softwares used to measure the 2D:4D ratio, and to explore the measurements’ economy. Scans of the hands of 180 11 year-old participants were collected, and measurements were made by using the GIMP and AutoMetric programs. The results showed that although AutoMetric is a faster program, GIMP presented higher intra and interobserver reliability. To sum up, further research should be carried out on this subject, because few studies exist which analyze the differences among the available image analysis methods.

  • euskara

    Sexu hormonek eragina dute garunaren garapenean, egituretan eta funtzionamenduan, eta, ondorioz, gizakion jokaeran. Haurdunaldiko hormona-esposizio mailen adierazle bat da 2D:4D indizea. Indize honen fidagarritasunaren inguruko ikerketek erakutsi dutenez, 2D:4D indizea neurtzeko metodo fidagarria da ordenagailuko irudien analisirako programak erabiltzea. Hau horrela izanik ere, ez dago adostasunik erabili beharreko programa egokienaren inguruan. Lan honen helburuak bi dira: 2D:4D ratioa neurtzeko erabili diren bi softwareen fidagarritasuna aztertzea (behatzaile-barneko eta behatzaile arteko fidagarritasunari erreparatuz) eta neurketen ekonomia ezagutzea. Horretarako, 11 urteko 180 parte-hartzaileren eskuetako eskanerrak jaso ziren. Neurketak irudien analisirako ordenagailuko bi programa erabiliz egin ziren (GIMP eta AutoMetrik). Emaitzek erakutsi dute, nahiz eta AutoMetrik programa bizkorragoa izan, GIMP programak behatzaile-barneko eta behatzaile arteko fidagarritasun altuagoa erakusten duela. Ondorio gisa esan daiteke 2D:4D indizearen neurketak egiteko irudien analisia erabiltzen duten metodoen desberdintasunak ikertzen dituzten lan gutxi daudenez, ikerketa gehiago egin beharko liratekeela gai honen inguruan.