Ayuda
Ir al contenido

Dialnet


Imaxes distópicas da crítica política, ecolóxica e social: iconografías na arte gráfica galega

    1. [1] Universidade de Santiago de Compostela

      Universidade de Santiago de Compostela

      Santiago de Compostela, España

  • Localización: Madrygal: Revista de estudios gallegos, ISSN 1138-9664, Nº Extra 25 (Extra 25), 2022 (Ejemplar dedicado a: Ciencia ficción, figuras de exclusión e xénero na cultura galega / Ana Garrido González (ed. lit.), Katarzyna Moszczynska (ed. lit.)), págs. 41-56
  • Idioma: gallego
  • Títulos paralelos:
    • Imágenes distópicas de la crítica política, ecológica y social: iconografías en el arte gráfico gallego
    • Dystopian Imagery of Political, Ecological, and Social Criticism: Iconographies in Galician Graphic Art
  • Enlaces
  • Resumen
    • español

      Cuando se habla de arte gráfico o arte impreso, se hace referencia a una serie de materiales que se mueven en el campo de las artes plásticas y de la literatura, entre la obra de arte y el documento, realizados en formatos normalmente baratos y efímeros: carteles, fanzines, revistas, panfletos o cómics. En Galicia sirvieron como lugar para la experimentación, sobre todo a partir de los años setenta: ofrecieron el espacio para la crítica política, la disidencia y la búsqueda de libertad de expresión, esquivando la censura que la dictadura había impuesto hasta entonces. En el arte gráfico gallego se pudieron expresar y difundir los movimientos sociales. La lucha política antifascista, nacionalista, social, económica, feminista y ecológica tuvo una fuerte presencia en la edición, manifestándose a través de iconografías particulares que, en muchas ocasiones, seguían la idea de distopía. Los viajes en el tiempo, los anacronismos y los futuros imaginados servían como metáforas irónicas para representar una realidad dura, llena de problemáticas que debían ser denunciadas y combatidas. Desde 2 viaxes, de Xaquín Marín y Reimundo Patiño, hasta la respuesta del Nunca Máis por la catástrofe del Prestige, el papel impreso ha recogido imágenes distópicas como predicciones de un futuro apocalíptico que se teme en el presente. En este artículo se presenta una panorámia para observar puntos en común y diferencias entre ejemplos diversos, que ayudarán a comprender lo que ocurría en el arte contestatario en los momentos de mayor revuelta social.

    • English

      When we talk about graphic or printed art, we are referring to a series of materials that move between the fields of plastic art and literature, between a work of art and a document, and they are usually made in cheap and ephemeral formats, such as: posters, fanzines, magazines, pamphlets, and comic books. In Galicia, they were used as a place for experimentation, especially from the 70son: they provided a space for political criticism, dissent,and the search for freedom of speech, avoiding this waythe censorship imposed by dictatorship until those days.Social movements could be voiced and disseminated inGalician graphic art. The antifascist, nationalist, social,economic, feminist, and ecological political struggleshad a significant presence in edition through particulariconographies that, on many occasions, followed the ideaof dystopia. Time travel, anachronisms and imagined futures served as ironic metaphors of a harsh reality, fullof problems that had to be exposed and fought. From 2viaxes, by Xaquín Marín and Reimundo Patiño, to theNunca Máis response to the Prestige catastrophe, printedpaper has collected dystopian images as predictions of anapocalyptic future that we fear in the present. This paperprovides an overview in order to look at the similaritiesand the differences between various examples, whichwill help to understand what happened in anti-establismentart in times of greatest social upheaval.

    • galego

      Ao falarmos de arte gráfica ou arte impresa, facemos referencia a unha serie de materiais que se están a mover no campo das artes plásticas e da literatura, entre a obra e o documento, realizados en formatos normalmente baratos e efémeros: carteis, fanzines, revistas, panfletos ou banda deseñada. En Galicia serviron como lugar para a experimentación, sobre todo a partir dos anos setenta: ofreceron o espazo para a crítica política, a disidencia e a procura da liberdade de expresión, esquivando a censura que a ditadura impuxera ata o momento. Na arte gráfica galega puidéronse expresar e difundir os movementos sociais. A loita política antifascista, nacionalista, social, económica, feminista e ecolóxica tivo unha forte presenza na edición, manifestándose a través de iconografías particulares que, en moitas ocasións, seguían a idea de distopía. As viaxes no tempo, os anacronismos e os futuros imaxinados servían como metáforas irónicas para representar unha realidade dura, chea de problemáticas que debían ser denunciadas e combatidas. Dende 2 viaxes, de Xaquín Marín e Reimundo Patiño, ata a resposta do Nunca Máis pola catástrofe do Prestige, o papel impreso recolleu imaxes distópicas como predicións dun futuro apocalíptico que tememos no presente. Neste artigo presentamos unha panorámica para observar puntos en común e diferenzas entre exemplos diversos, que axudarán a comprender o que acontecía na arte contestataria nos momentos de maior revolta social.


Fundación Dialnet

Dialnet Plus

  • Más información sobre Dialnet Plus

Opciones de compartir

Opciones de entorno