Ayuda
Ir al contenido

Dialnet


Así nos vemos: novos tempos na (des)integración latinoamericana

    1. [1] Universidade de Santiago de Compostela
  • Localización: Tempo exterior, ISSN 1579-6582, Nº. 45, 2022, págs. 139-154
  • Idioma: gallego
  • Enlaces
  • Resumen
    • español

      Este artículo analiza el estado actual de los tres principales esquemas de integración regional latinoamericanos creados desde inicios del siglo XXI: La Alianza Bolivariana para los Pueblos de Nuestra América-Tratado de Comercio de los Pueblos (ALBA-TCP), la Unión de Naciones Suramericanas (Unasur) y la Comunidad de Estados Latinoamericanos y Caribeños (CELAC), partiendo de los criterios de relevancia y novedad dentro de la ola de regionalismo posliberal y el regionalismo poshegemónico de la región. A nivel metodológico, el estudio tiene un alcance descriptivo, no experimental, basado en una revisión crítica de la bibliografía mediante estructuración de ejes. Como principales conclusiones se determina que, la integración latinoamericana, luego de atravesar etapas de cohesión (2000-2015) y disgregación (2015-2021), actualmente presenta perspectivas esperanzadoras en cuanto a la recuperación o rediseño de los mecanismos revisados, siempre y cuando se consideren las lecciones aprendidas y las ideologías, así como la diplomacia presidencial, no vuelvan a ser la paradoja de su integración

    • galego

      Este artigo analiza o estado actual dos tres principais esquemas de integración rexional latinoamericanos creados desde inicios do século XXI: a Alianza Bolivariana para los Pueblos de Nuestra América-Tratado de Comercio de los Pueblos (ALBA-TCP), a Unión de Naciones Suramericanas (Unasur) e a Comunidad de Estados Latinoamericanos y Caribeños (CELAC), partindo dos criterios de relevancia e novidade dentro da onda de rexionalismo pos-liberal e o rexionalismo pos-hexemónico da rexión. A nivel metodolóxico, o estudo ten un alcance descritivo, non experimental, baseado nunha revisión crítica da bibliografía mediante estruturación de eixos. Como principais conclusións determínase que, a integración latinoamericana, logo de atravesar etapas de cohesión (2000-2015) e disgregación (2015-2021), actualmente presenta perspectivas esperanzadoras en canto á recuperación ou redeseño dos mecanismos revisados, a condición de que se consideren as leccións aprendidas e as ideoloxías, así como a diplomacia presidencial, non volvan ser o paradoxo da súa integración

    • English

      This article analyzes the current state of the three main Latin American regional integration schemes created since the beginning of the 21st century: The Bolivarian Alliance for the Peoples of Our America-Peoples’ Trade Treaty (ALBA-TCP), the Union of South American Nations (Unasur) and the Community of Latin American and Caribbean States (CELAC), based on the criteria of relevance and novelty within the wave of post-liberal regionalism and posthegemonic regionalism in the region. At a methodological level, the study has a descriptive, non-experimental scope, based on a critical review of the bibliography by structuring axes. As main conclusions, it is determined that Latin American integration, after going through stages of cohesion (2000-2015) and disintegration (2015-2021), currently presents hopeful prospects regarding the recovery or redesign of the revised mechanisms, as long as consider the lessons learned, and the ideologies as well as the presidential diplomacy do not return to be the paradox of their integration


Fundación Dialnet

Dialnet Plus

  • Más información sobre Dialnet Plus

Opciones de compartir

Opciones de entorno