Ayuda
Ir al contenido

Dialnet


O libro da filla o la (in)felicidad performativa según Inma López Silva

    1. [1] Universidad de Varsovia, Instituto de Estudios Ibéricos e Iberoamericanos.
  • Localización: Madrygal: Revista de estudios gallegos, ISSN 1138-9664, Nº 24, 2021, págs. 157-169
  • Idioma: español
  • Títulos paralelos:
    • O libro da filla ou a promesa da (in)felicidade segundo Inma López Silva
    • O libro da filla or the Promise of (Un)Happiness according to Inma López Silva
  • Enlaces
  • Resumen
    • español

      El objetivo de este artículo es analizar la representación de la (in)felicidad performativa, con sus mandatos, promesas, tabúes y fracasos, tal y como quedó codificada en O libro da filla (2020), la última novela hasta la fecha de la escritora gallega Inma López Silva. Partiendo de la teoría crítica de las emociones elaborada por Sara Ahmed en La promesa de la felicidad (2019), veremos cómo los personajes del texto analizado asocian la felicidad con determinados roles sociales, lugares, rituales o estilos de vida, o, incluso con determinadas maneras de ver y vivir el mundo. Estos “objetos felices” les están impuestos por la lógica cultural dominante como garantes de la “buena vida” y “guiones” de conducta normativa. Asimismo, comprobaremos de qué manera y bajo qué condiciones sociales el fomento de la feliz normatividad oculta los “mecanismos psíquicos del poder” y provoca el surgimiento de la melancolía. Por último, el análisis de O libro da filla revelará el potencial político que radica en los archivos de la infelicidad y en la escritura.O obxectivo deste artigo consiste en analizar a representación da (in)felicidade performativa, cos seus mandatos, promesas, tabús e fracasos, tal como quedou codificada en O libro da filla (2020), a última novela ata a data da escritora galega Inma López Silva. Partindo da teoría crítica das emocións elaborada por Sara Ahmed en La promesa de la felicidad (2019), veremos como os personaxes do texto analizado asocian a felicidade con determinados roles sociais, lugares, rituais ou estilos de vida, ou, incluso con determinadas maneiras de ver e vivir o mundo. Estes “obxectos felices” sonlles impostos pola lóxica cultural dominante como garantes da “boa vida” e “guións” de conduta normativa. Do mesmo xeito, comprobaremos de que maneira e baixo que condicións sociais o fomento da feliz normatividade oculta os “mecanismos psíquicos do poder” e provoca o xurdimento da melancolía. Por último, a análise de O libro da filla revelará o potencial político que radica nos arquivos da infelicidade e na escritura.

    • English

      The aim of this article is to analyse the representation of performative (un) happiness, with its mandates, promises, taboos and failures as codified in O Libro da Filla (2020), the last novel of the Galician writer Inma López Silva. Parting from the critical theory of emotions elaborated by Sara Ahmed in The promise of happiness (2010), I will see how the protagonists in the analysed text associate happiness with certain social roles, places, rituals or lifestyles, or even with certain ways of comprehending and experiencing the world. The above “happy objects” are imposed on them by the dominant cultural logic as guarantors of the “good life” and “scripts” of normative conduct. Likewise, we I will verify how and to what social extent the promotion of happy regulations conceals the “the psychic life of power” and causes the emergence of melancholy. Finally, the analysis of O Libro da Filla should reveal the political potential that lies in the archives of unhappiness and in the act of writing.

    • português

      O obxectivo deste artigo consiste en analizar a representación da (in)felicidade performativa, cos seus mandatos, promesas, tabús e fracasos, tal como quedou codificada en O libro da filla (2020), a última novela ata a data da escritora galega Inma López Silva. Partindo da teoría crítica das emocións elaborada por Sara Ahmed en La promesa de la felicidad (2019), veremos como os personaxes do texto analizado asocian a felicidade con determinados roles sociais, lugares, rituais ou estilos de vida, ou, incluso con determinadas maneiras de ver e vivir o mundo. Estes “obxectos felices” sonlles impostos pola lóxica cultural dominante como garantes da “boa vida” e “guións” de conduta normativa. Do mesmo xeito, comprobaremos de que maneira e baixo que condicións sociais o fomento da feliz normatividade oculta os “mecanismos psíquicos do poder” e provoca o xurdimento da melancolía. Por último, a análise de O libro da filla revelará o potencial político que radica nos arquivos da infelicidade e na escritura.


Fundación Dialnet

Dialnet Plus

  • Más información sobre Dialnet Plus

Opciones de compartir

Opciones de entorno