Ayuda
Ir al contenido

Dialnet


As influências (psico)pedagógicas belgas em Faria de Vasconcelos e a repercussão na educação das crianças ‘anormais’ (escolares)

    1. [1] Escola Sup. de Educaçâo, Castelo Branco
  • Localización: Sarmiento: Revista Galego-Portuguesa de Historia da Educación, ISSN-e 2659-9589, ISSN 1138-5863, Vol. 25, 2021, págs. 95-122
  • Idioma: portugués
  • Títulos paralelos:
    • Las influencias (psico) pedagógicas belgas en Faria de Vasconcelos y su repercusión en la educación de niños anormales (escolares)
    • As influencias (psico)pedagóxicas belgas en Faria de Vasconcelos e a súa repercusión na educación de nenos anormais (escolares)
    • The influence of Belgian (psycho)pedagogy on António de Sena Faria de Vasconcelos and on the education of ‘abnormal’ children
  • Enlaces
  • Resumen
    • español

      Faría de Vasconcelos (1880-1939) fue un seguidor de la Escuela Nueva con gran proyección en la ciencia pedagógica de la época, al estudiar los problemas escolares de los anormais pedagógicos y deficientes. Dedicó parte de su obra y acciones sobre esa temática, reflejando y creando instituciones para subsanar y resolver muchos de esos problemas de los 'anormais escolares' y jóvenes en la elección de su profesión, proponiendo métodos apropiados de intervención, escuelas especiales y especialización de los profesores. La argumentación asentada en una metodología hermenéutica de análisis de las publicaciones de aquel pedagogo y otras fuentes de la época indagan en los siguientes objetivos: comprender la perspectiva de Vasconcelos sobre la educación/enseñanza de los anormais escolares; analizar las ideas y acciones de este pedagogo en la pedagogía contemporánea y/o de la pedologia y enmarcadas en el Movimiento de la Escuela Nueva; analizar su papel en el Instituto de Reeducación Mental y Pedagógica (1929-32) dedicado a realizar exámenes e intervenciones a lo niños 'anormales' y otras acciones paralelas. El periodo histórico que se aborda , recorre los inicios del s. XX, coincidente con la permanencia de Vasconcelos en Bélgica (1904-14) y, posteriormente su acción en Portugal (1925-32) dedicada a los niños 'anormales pedagógicos'. La pedagogía especial sobre 'anormais' tuvo una difusión de ideas psicopedagógicas, psiquiátricas y psicotecnia impregnando el pensamiento e intervenciones de Vasconcelos en su obra.

    • English

      António de Sena Faria de Vasconcelos (1880-1939) was a Portuguese educator, a follower of the progressive New School movement, and a prominent figure in the field of pedagogical science of the time. Part of his work was devoted to studying and solving the educational problems of pedagogically ‘abnormal’ and disabled children and young people through the development of special schools, specialised teachers and specially adapted teaching methods. This article is based on a hermeneutic analysis of Faria de Vasconcelos’s publications and other sources from the time. The aims of the study are: to understand Vasconcelos’s approach to the education of ‘abnormal’ children; to analyse his ideas and actions in the context of the New School Movement and their influence on contemporary pedagogy and paedology; and to examine his role in the Institute of Mental and Pedagogical Reeducation (1929-32) for the study and treatment of ‘abnormal’ children. The analysis covers the first four decades of the twentieth century, from Vasconcelos’s time in Belgium (1904-14) to his creation of the Institute of Occupational Guidance in Lisbon in 1925 and continued work on behalf of pedagogically ‘abnormal’ children. The special pedagogy of ‘abnormal’ children was found in psycho-pedagogy, psychiatry and psychotechnical theory, and had a profound influence on Vasconcelos’s work and ideas.

    • galego

      Faría de Vasconcelos (1880-1939) foi un escolanovista con gran proxección na ciencia pedagóxica da época, ao estudar os problemas escolares dos anormais pedagóxicos e deficientes. Dedicou parte da súa obra e accións sobre esa temática, refletindo e creando institucións para paliar e resolver moitos deses problemas dos 'anormais escolares' e mozos na escolla da súa profesión, propondo métodos apropiados de intervención, escolas especiais e especialización dos profesores. A argumentación asentase nunha metodologia hermenéutica de análise das publicacións daquel pedagogo e outras fontes da época centrándose nos seguintes obxectivos: comprender a perspetiva de Vasconcelos sobre a educación/ensino dos anormais escolares; analizar as ideas e accións deste pedagogo na pedagoxía contemporánea e/ou da pedoloxía  enmarcadas no Movemento da Escola Nova; afondar no seu papel no Instituto de Reeducação Mental Pedagóxica (1929-32) dedicado a realizar exames e intervencións aos nenos 'anormais' e outras accións paralelas. O período histórico que se aborda, percorre os inicios do séc. XX, coincidente coa permanencia de Vasconcelos na Bélxica (1904-14) e, posteriormente na súa acción en Portugal (1925-32) dedicada aos nenos 'anormais pedagóxicos'. A pedagoxía especial sobre 'anormais' propiciou unha difusión de ideas psicopedagóxicas, psiquiátricas e psicotécnicas impregnando o pensamento e intervencións de Vasconcelos na súa obra.

    • português

      Faria de Vasconcelos (1880-1939) foi um escolanovista com grande projeção na ciência pedagógica da época, ao estudar os problemas escolares dos anormais pedagógicos e deficientes. Dedicou parte da sua obra e ações sobre essa temática, refletindo e criando instituições para colmata e resolver muitos desses problemas dos ‘anormais escolares’ e jovens na escolha da sua profissão, propondo métodos apropriados de intervenção, escolas especiais e especialização dos professores. A argumentação assenta numa metodologia hermenêutica de análise às publicações daquele pedagogista e outras fontes da época norteando-nos pelos seguintes objetivos: compreender a perspetiva de Vasconcelos sobre a educação/ensino dos anormais escolares; analisar as ideias e ações deste pedagogo na pedagogia contemporânea e/ou da pedologia e enquadradas no Movimento da Escola Nova; aprofundar o seu papel no Instituto de Reeducação Mental Pedagógica (1929-32) dedicado a realizar exames e intervenções às crianças ‘anormais’ e outras ações paralelas. O período histórico de abordagem, percorre os inícios do séc. XX, coincidente com a permanência de Vasconcelos na Bélgica (1904-14) e, posteriormente a sua ação em Portugal (1925-32) dedicada às crianças ‘anormais pedagógicos’. A pedagogia especial sobre ‘anormais’ teve uma difusão de ideias psicopedagógicas, psiquiátricas e psicotécnica impregnando o pensamento e intervenções de Vasconcelos na sua obra.


Fundación Dialnet

Dialnet Plus

  • Más información sobre Dialnet Plus

Opciones de compartir

Opciones de entorno