Ayuda
Ir al contenido

Dialnet


Modernos e belixerantes: Entretemento e pedagoxía no folletín literario de "Galicia Emigrante"

    1. [1] Humboldt Postdoc, Institut für Romanistik, Friedrich-Alexander Universität, Erlangen-Nürnberg
  • Localización: Madrygal: Revista de estudios gallegos, ISSN 1138-9664, Nº. Extra 23, 2020 (Ejemplar dedicado a: "Esa luz redentora da noite”. Estudos ofrecidos a Xesús Alonso Montero. Carmen Mejía Ruiz (dir.), Ana Acuña Trabazo e Ricardo Pichel (eds.)), págs. 203-215
  • Idioma: portugués
  • Títulos paralelos:
    • Modernos y beligerantes: Entretenimiento y pedagogía en el folletín literario de "Galicia Emigrante"
    • Modern and Belligerent: Entertainment and Pedagogy in "Galicia Emigrante’s" Literary Feuilleton
  • Enlaces
  • Resumen
    • español

      La investigación recogida en este artículo usa como como hilo conductor la narrativa publicada en el folletín literario de la revista Galicia Emigrante (1954-1959, 37 números), dirigida por el exiliado republicano Luís Seoane. En primer lugar, el texto ubica la narrativa breve publicada en la revista dentro de un proyecto de educación popular articulado en torno a esta publicación, al tiempo que sitúa este proyecto en el contexto de unas Guerras Frías culturales transatlánticas a las que no fue ajena la cultura orgánica al galleguismo, especialmente durante los años cincuenta. Desde dentro de este marco, el artículo analiza la literatura narrativa publicada en el folletín literario de Galicia Emigrante por autores como Antonio Baltar, Eduardo Blanco-Amor, Xosé Neira Vilas, Leopoldo Nóvoa, Xosé Núñez Búa, Xosé Ruibal o Ramón de Valenzuela. Más allá de poner en valor antecedentes de fórmulas narrativas que engendraron hitos definitorios de la narrativa en gallego de posguerra –como Non agardei por ninguén (1957) o A Esmorga (1959)–, el artículo procura una aportación a la historia intelectual gallega del mismo período, al visibilizar el proyecto fracasado de una tercera vía con la que los intelectuales de Galicia Emigrante procuraron, sin éxito, incidir en los debates sobre el futuro del nacionalismo gallego que resistía –ya fuera en el exilio o en la clandestinidad– al franquismo.

    • português

      A investigación recollida neste artigo usa como fío conductor a narrativa publicada no folletín literario da revista Galicia Emigrante (1954-1959, 37 números), dirixida polo exiliado republicano Luís Seoane. En primeiro lugar, o texto localiza a narrativa breve publicada na revista dentro do proxecto de educación popular artellado á volta desta publicación, ao tempo que sitúa este proxecto no contexto dunhas Guerras Frías culturais transatlánticas ás que non foi allea a cultura orgánica ao galeguismo, especialmente durante os anos cincuenta. Dende dentro deste marco, o artigo analiza a literatura narrativa publicada no folletín literario de Galicia Emigrante por autores como Antonio Baltar, Eduardo Blanco-Amor, Xosé Neira Vilas, Leopoldo Nóvoa, Xosé Núñez Búa, Xosé Ruibal ou Ramón de Valenzuela. Máis alá de poñer en valor antecedentes de fórmulas narrativas que deron en fitos definitorios da narrativa en galego de posguerra –como Non agardei por ninguén (1957) ou A Esmorga (1959)–, o artigo procura unha achega á historia intelectual galega do mesmo período, visibilizando o proxecto fracasado dunha terceira vía coa que os intelectuais de Galicia Emigrante procuraron, sen éxito, incidir nos debates sobre o futuro do nacionalismo galego que resistía –ben no exilio, ben na clandestinidade– ao franquismo.

    • English

      This article uses as its conducting thread the narrative literature published by the literary feuilleton included in the magazine Galicia Emigrante (1954-1959, 37 números), edited by the republican exile Luís Seoane. The text connects the short stories published by the magazine to the efforts for popular education articulated in Galicia Emigrante. At the same time, the text relates this project to those transatlantic Cultural Cold Wars that were refracted, especially during the nineteen-fifties, to the culture organic to Galicianism. Using this framework, the article analyzes the narrative litera-ture published in Galicia Emigrante’s literary feuilleton by Antonio Baltar, Eduardo Blanco- Amor, Xosé Neira Vilas, Leopoldo Nóvoa, Xosé Núñez Búa, Xosé Ruibal, and Ramón de Valenzuela. The article’s interest arises, first, from its analysis of narrations that set a precedent for milestones in post-war Galician literature –namely, Non agardei por ninguén (1957) and A Esmorga (1959). Moreover, the text engages with Galician intellectual history from the same period, since it makes visible the project of a third way articulated by the Galicia Emigrante intellectuals, who tried to unsuccessfully affect the debates on the future of a Galician nationalism resisting Francoism, either on exile or, if in Galicia, underground.


Fundación Dialnet

Dialnet Plus

  • Más información sobre Dialnet Plus

Opciones de compartir

Opciones de entorno