Vigo, España
A administración de axentes terapéuticos tales como ácidos nucleicos, proteínas, vacinas ou anticanceríxenos presenta importantes desvantaxes á hora da súa aplicación. Así, a súa baixa bioavaliabilidade, a súa rápida eliminación do organismo ou a súa pouca especificidade imposibilitan en gran maneira que leven a cabo a súa acción de xeito eficiente. Por isto, existe un interese crecente en desenvolver novas estratexias que permitan subministrar estes compostos minimizando por un lado estes obstáculos e polo outro potenciando o seu efecto terapéutico. Neste sentido, a implementación de nanotransportadores suscitou unha grande atención nos últimos tempos grazas á súa capacidade para solubilizar os fármacos no organismo, prolongar o seu tempo de circulación, e liberar a droga de forma controlada no tempo e no espazo, o que finalmente leva a unha mellora do seu índice terapéutico. O presente capítulo céntrase en salientar a importancia da nanotecnoloxía na biomedicina facendo especial fincapé no emprego das nanocápsulas de sílice como vehiculizadores de fármacos.
© 2001-2024 Fundación Dialnet · Todos los derechos reservados