Ayuda
Ir al contenido

Dialnet


Español antiguo recudir y el verbo acudir. Un ejemplo de semántica diacrónica cognitiva

    1. [1] Università di Roma La Sapienza
  • Localización: Revista de lexicografía, ISSN-e 2603-6673, ISSN 1134-4539, Nº 26, 2020, págs. 131-158
  • Idioma: español
  • Títulos paralelos:
    • Español antigo recudir e o verbo recudir. Un exemplo de semántica diacrónica cognitiva
    • Old Spanish recudir and the verb acudir. An example of cognitive diachronic semantics
  • Enlaces
  • Resumen
    • español

      El artículo se ocupa del verbo medieval español recudir y su continuador moderno acudir. El método utilizado es el que deriva de la semántica diacrónica cognitiva. El verbo recudir era un verbo deíctico y de movimiento con dirección implicada, movimiento hacia atrás con una dimensión prospectiva detrás. A partir del s. XIII aparece un segundo prototipo con un cambio en la señalización deíctica y un cambio en la dirección prospectiva implicada: la dirección del movimiento es la opuesta, hacia delante con una dimensión prospectiva delante. También el s. XIII aparece un nuevo lexema, acudir, que continúa el segundo prototipo y que acaba por reemplazar recudir. El nuevo lexema presenta como sufijo la preposición a-, que responde al cambio de señalización deíctica y al cambio de la dirección prospectiva implicada del segundo prototipo. 

    • English

      The article deals with the medieval Spanish verb recudir and its modern follower acudir. The method used is the one that derives from cognitive diachronic semantics. The verb recudir was a deictic verb indicating a movement with implied direction, movement backwards with a prospective dimension behind. From the thirteenth century a second prototype appears with a change in deictic signaling and a change in prospective direction involved: the direction of movement is the opposite, forward with a prospective dimension ahead. Also in the thirteenth century a new lexeme appears, acudir, which continues the second prototype and which ends up replacing recudir. The new lexeme suffixes the preposition a-, which responds to the change in deictic signaling and the change in the prospective direction implied by the second prototype.

    • galego

      O artigo ocúpase do verbo medieval español recudir e o seu continuador moderno acudir. O método utilizado é o que deriva da semántica diacrónica cognitiva. O verbo recudir era un verbo deíctico e de movemento con dirección implicada, movemento cara atrás cunha dimensión prospectiva detrás. A partir do século XIII aparece un segundo prototipo cun cambio na sinalización deíctica e un cambio na dirección prospectiva implicada: a dirección de movemento é a oposta, cara diante cunha dimensión prospectiva diante. Tamén no século XIII aparece un novo lexema, acudir, que continúa no segundo prototipo e que acaba por substituír recudir. O novo lexema presenta como sufixo a preposición a-, que responde ao cambio de sinalización deíctica e ao cambio da dirección prospectiva implicada do segundo prototipo.


Fundación Dialnet

Dialnet Plus

  • Más información sobre Dialnet Plus

Opciones de compartir

Opciones de entorno