Este traballo ocúpase do aquí chamado criterio de corrección idiomática: existe unha forma correcta, "boa", de falar, recollida en gramáticas e diccionarios, que é o modelo común para todos os falantes. Este criterio unifica as diversas variedades da lingua a través do estándar e, ó tempo, distingue o "falar ben" (rexistros cultos e formais, propios de clases máis altas) do "falar mal" (variedades dialectais e vulgares propias de clases máis baixas). Na Galiza actual, as ideoloxías dominantes sobre o idioma galego incorporaron esta distinción. Se ben este feito implica unha dignificación (a nosa lingua xa non é "inculta"), adoita esquecerse que os falantes "cultos" e "incultos" non están en igualdade de condicións na distribución da "dignidade". Neste artigo observarase a operatividade comunicativa do criterio de corrección a través da súa manifestación nas prácticas nun grupo de amigos xoves. Utilízanse para iso segmentos de interaccións, tomadas como exemplo do que fan co idioma as persoas investigadas e o que din del
This work deals with what is termed here as the criteria of idiomatic correction: there is a correct manner, a "good" way of speaking, as compiled in grammars or dictionaries, which is the shared model for all speakers. This criteria unifies the diverse varieties of language via a standard while, at the same time, distinguishing between what is "speaking properly" (educated, formal registers, pertaining to the higher classes) and "speaking badly" (dialectal and vulgar varieties pertaining to the lower classes). In contemporary Galiza, the dominant ideologies affecting the Galician language have incorporated this distinction. Although this fact implies a dignifying effect (our language is no longer "uneducated"), the fact is often overlooked that "educated" and "uneducated" speakers are not on an equal footing in terms of how "dignity" is shared out. This article looks at the communicative effect of the correction criteria as manifested in the linguistic practices of a young group of friends. Here, segments of interactions are analysed as examples of what this people do, and of what they say about language
© 2001-2024 Fundación Dialnet · Todos los derechos reservados