Partindo da morte como tabú cultural, o artigo estudia do diario de María Victoria Moreno, analizando o limpo enfrontamento co seu misterio. Atenta á dimensión antropolóxica a través de García-Sabell, entra con sensibilidade na visión relixiosa da resurrección, atenta tanto aos exemplos da fe sinxela como aos de crentes excepcionais. Parece resignarse ao consolo humilde e familiar na memoria dos seres queridos. Valorando esa humanísima actitude, o artigo acaba cunhas consideracións integradoras de carácter filosófico e teolóxico.
© 2001-2024 Fundación Dialnet · Todos los derechos reservados