Málaga, España
En los últimos años, la conceptualización del jazz-flamenco como un enriquecimiento del lenguaje de músicos procedentes de ambos estilos se ha producido tanto a efectos prácticos como teóricos. Este artículo analiza una de sus manifestaciones más tem-pranas, desarrollada por Pedro Iturralde y Paco de Lucía entre 1967 y 1968 en los tres discos que componen la temática Jazz-Flamenco.
Azken urteotan jazz-flamenkoa bi estiloetako musikarien hizkuntzaren aberaste modura kontzeptualizatu da bai ondorio praktikoetarako eta baita teorikoetarako ere. Artikulu honek horren adierazpen goiztiarrenetakoa aztertzen du, Pedro Iturralde eta Paco de Lucía-k 1967 eta 1968 urte bitartean Jazz-Flamenko gaia osatzen duten hiru diskoetan gauzatua.
In recent years, a conceptualization of jazz-flamenco has taken place as a mutual enrich-ment of the vocabulary of musicians from both genres, both in theoretical and in practi-cal terms. This article discusses one of its earliest manifestations, which was developed by Pedro Iturralde and Paco de Lucía in 1967-1968 over the three records drawn from the meeting of jazz and flamenco.
© 2001-2024 Fundación Dialnet · Todos los derechos reservados