De Obabakoak a Obaba: a adaptación caleidoscópica

• PIN, Irene ^[1]
  1. [1] Universidade de Santiago de Compostela

     Universidade de Santiago de Compostela

     Santiago de Compostela, España

     
• Localización: 1616: Anuario de la Sociedad Española de Literatura General y Comparada, ISSN 0210-7287, Nº 8, 2018 (Ejemplar dedicado a: Literatura comparada en China), págs. 167-194
• Idioma: gallego
• Títulos paralelos:
  • From Obabakoak to Obaba: Kaleidoscopic Adaptation
• Enlaces
  • Texto completo
• Resumen
  • galego

    O obxecto deste artigo, no marco dos estudos filmoliterarios, é elaborar unha análise de Obaba (2005), a adaptación cinematográfica da novela de Bernardo Atxaga Obabakoak (1989) levada a cabo por Montxo Armendáriz. Préstase especial atención ao guión como ferramenta intermedia no proceso de transdución dun medio a outro, reivindicando o seu dobre papel como hipertexto do libro e hipotexto do filme. A obra de Atxaga presenta unha dificultade engadida ao tratarse dun ciclo de contos, o que leva a Armendáriz a procurar estratexias narrativas que tratan de emular algúns dos procedementos literarios, eliminando outros e engadindo novas perspectivas que afectan á focalización, o uso dos narradores e o elemento metanarrativo. De tal xeito, esta adaptación caleidoscópica e poliédrica constrúe un texto autónomo que dialoga co hipotexto literario nun universo común que comparten ambos creadores.

  • English

    The main objective of this article, developed within the framework of film and literary studies, is to analyse Obaba (2005), the film adaptation of Bernardo Atxaga’s book Obabakoak (1989) made by Montxo Armendáriz. The script is highlighted as an intermediate tool in the transduction process from one medium to another, reclaiming its double role as book’s hypertext and film’s hypotext. Atxaga’s work presents an added difficulty of translation as it is a short story cycle, so that Armendáriz looks for alternative narrative strategies in order to emulate some of the literary procedures, eliminating and incorporating new perspectives that concern focalization, narrator’s uses and the metanarrative element. Thus, this kaleidoscopic and polyhedric adaptation builds an autonomous text that dialogues with the literary hypotext in a common universe shared by both creators.