Euskararen ezagutza ari da gizartean gero eta gehiago hedatzen, batez ere gazteen artean. Baina berriki euskaldundu diren asko ez dute ingurune euskaldunik beren egunerokoan eta ez dira euskararen hiztun komunitateko kide sentitzen ere. Gabezia horien iturburua euskaldun horiek izandako hizkuntza-sozializazioa da, zeinak euskararen mundua ulertzeko eta interpretatzeko transmititu dituen edukietan ez da agertzen hizkuntza horrekiko interes eta atxikimendurik. Hortik dator diskurtso berri eta koherentea ehuntzeko eta zabaltzeko premia. Jarraian, eginkizun horretarako baliotsu izan daitezkeen zenbait puntu proposatzen dira.
© 2001-2024 Fundación Dialnet · Todos los derechos reservados