Unha lingua de signos galega?

• González Abelaira, Cristina ^[1]
  1. [1] Universidade de Santiago de Compostela

     Universidade de Santiago de Compostela

     Santiago de Compostela, España

     
• Localización: Estudos de lingüística galega, ISSN 1889-2566, Nº. 8, 2016, págs. 89-106
• Idioma: gallego
• Títulos paralelos:
  • A Galician sign language?
• Enlaces
  • Texto completo
• Resumen
  • English

    The passage in 2007 of Law 27/2007 of October 23, which recognizes Spanish sign language and regulates the means of communication support for deaf, hearing-impaired or deaf and blind people, marked the beginning of official recognition for Spanish sign language (LSE) and Catalan sign language (LSC), and theright to learn and use them alongside other oral media. Following a historical process of campaigning by the deaf community, the new legislation acknowledges two sign languages in Spain. LSC has also received official recognition within Catalonia in the Catalan Statute of Autonomy since 2006. In 2010, Law 17/2010 of June3 was passed; this is also concerned with Catalan sign language. However, a Galician sign language (LSG) has received no recognition at either regional or state level. Spain’s recognition of only two distinct sign languages seems to be based not on internal linguistic arguments but rather political and social ones. A historical and emic analysis of the language planning process in Galicia through ethnographic methods reveals how linguistic diversity was managed in the community, showing that following Spanish oralization of the deaf community, linguistic uniformity was sought, resulting in a lack of recognition for different variants, including a Galician one.

  • galego

    A publicación no ano 2007 da Lei 27/2007, do 23 de outubro, pola que se recoñecen as linguas de signos españolas e se regulan os medios de apoio á comunicación oral das persoas xordas, con discapacidade auditiva ou xordo-cegas, supuxo o recoñecemento oficial da lingua de signos española (LSE) e da lingua de signos catalá (LSC), así como o dereito a aprendelas e usalas ó lado doutros medios de comunicación orais. Logo dunha reivindicación histórica por parte do colectivo xordo, a lexislación admite a existencia de dúas linguas de signos en España. Ademais, a LSC é oficial en Cataluña dende o ano 2006, a partir da publicación do Estatuto de Autonomía Catalán. Tamén no ano 2010 se publica a Lei 17/2010, de 3 de xuño, da lingua de signos catalá. Porén, nin no ámbito autonómico, nin no estatal se recoñeceu oficialmente unha lingua de signos galega (LSG). Todo apunta a que a diferenciación soamente de dúas linguas de signos no estado español non atende a criterios lingüísticos, senón máis ben políticos e sociais. Unha análise histórica e émica do proceso de planificación lingüística en Galicia a través dunha metodoloxía etnográfica permite observar como se organizou a diversidade lingüística na comunidade e lévanos a concluír que tras a oralización en castelán do colectivo xordo, buscouse unha uniformización lingüística que conduciu á falta de recoñecemento das diferentes variedades lingüísticas, entre elas a galega.