Ayuda
Ir al contenido

Dialnet


Resumen de Las ictiofaunas de Santa Catalina (Lequeitio, Vizcaya): un registro singular para la Prehistoria cantábrica

Eufrasia Roselló Izquierdo, Arturo Morales Muñiz

  • español

    En este trabajo se abordan las faunas de peces recuperadas en el yacimiento de Santa Catalina, una secuencia cronoestratigráfica que discurre entre el Magdaleniense Superior y el Aziliense (15-10 ka cal BP) y que contempla también un paquete fechado en el Magdaleniense Final. Se trata de la asociación ictiofaunística más antigua reportada hasta la fecha para la prehistoria del Atlántico europeo, con más de cuatro mil restos estudiados, de los que más de tres mil han podido ser identificados a nivel taxonómico, y una de las colecciones prehistóricas más grandes y la más diversificada de la prehistoria cantábrica. Entre los datos más destacables, la presencia abrumadora de taxones exclusiva o prioritariamente marinos y las evidencias inequívocas que apuntan al bacalao y a los pleuronéctidos como base de unas pesquerías en donde el género Salmo constituye un elemento constante e importante a lo largo de la secuencia. Además de los datos biogeográficos que el registro aporta, donde destacamos la presencia de especies boreales, resulta llamativa la evolución de las asociaciones de peces que incorpora un cada vez mayor número de especies propias de aguas templadas a medida que nos aproximamos al final de la secuencia. Todo ello en un marco contextual en donde la intervención de agentes no antrópicos –posiblemente aves marinas- hayan desempeñado un papel relevante en la génesis del registro.

  • euskara

    Lan honetan Santa Catalinako aztarnategian aurkitutako arrain hondakinak aztertu ondoko emaitzak azalduko ditugu. Goi Madaleine Aldiari eta Aziliarrari dagozkie (15-10 ka cal BP). Tartean Azken Madeleine aldikoak ere badaude. Europako Atlantikoaren bazterretako historiaurreko arrain-hondakin zaharrenak dira. Lau mila zati aztertu dira, eta horietatik hiru mila sailkatu ahal izan dira. Kantauriko historiaurreko bilduma handienetakoa eta ugarienetakoa da. Azpimarratzekoa da, itsas espezieak baino ez zeudela edo behintzat gehien bat itsasokoak zirela. Esan genezake makailaoa eta pleuronectiformea zirela ugarienak; salmo delakoa ere franko zegoen. Biogeografiari buruzko datuez gain, deigarria da ur hotzetako eta epeletako arrainen hondakinak estratigrafia-maila berean agertu izana, btez ere sekuentzaren amaierarantza. Horretan guzti horretan, gizakiak, ziur aski, ez du eraginik izan; itsas hezgatiak izango zirelakoan gaude.

  • English

    This paper reports on the fish assemblages retrieved in Santa Catalina, a Late Pleistocene-Early Holocene site incorporating a Upper and Late Magdalenian as well as Azilian horizons. The assemblage constitutes the oldest proper thus far documented in the NE Atlantic, and features over four thousand bones –of which more than three thousand were identified at the taxonomic level. It is one of the largest and the most diverse fish assemblages thus far reported in Cantabrian Prehistory. Among its most relevant features, a dominance of exclusively or prioritarily marine taxa and the importance of cod and flatfishes in a fishery in which the genus Salmo was a constant and relevant item in the Magdalenian stage should be mentioned. In addition to the biogeographic data that the assemblage provides, including the presence of species, noteworthy is the evolution of the fish faunas exhibiting a progressively more temperate character at the end of the sequence. All these results should be framed from a taphonomical standpoint evidencing not only human behavior but also the action of additional agents –probably marine birds- that played an important role in the accumulation of the remains.


Fundación Dialnet

Dialnet Plus

  • Más información sobre Dialnet Plus