Como brazo político da Revolución Cubana, a prensa é branco de críticas desde as filas dos que critican o sistema socialista e identifican as súas deficiencias e, a partir das mesmas, tentan crear unha matriz de opinión que descualifique a credibilidade do que se publica. En cambio, desde dentro, a lectura é moi diferente. O debate para a mellora da prensa é unha constante desde os medios e os centros de poder político de Cuba, e nos seus documentos reitores comínase a cambios para que cumpra os seus cometidos. Este texto pretende unha mirada ao periodismo cubano, co reflexo dos debates internos do sector e a clara definición da política que traza o Partido Comunista de Cuba para os medios, en momentos en que o país realiza a súa maior transformación desde o triunfo revolucionario de 1959.
© 2001-2024 Fundación Dialnet · Todos los derechos reservados