Achega unha exposición das principais vertentes da acción exterior catalá, concibida como un “espello da súa política interior”. Por tanto, considera que a acción exterior catalá, plasmada na Lei de Acción e o Servizo Exterior de Cataluña, debe desenvolverse dunha forma “ambiciosa e sen complexos”, respectando as competencias de carácter estatal pero ao mesmo tempo, “esgotando ao máximo” as posibilidades que lle outorga o Estatuto de Autonomía, a través dun gran consenso parlamentario e co máximo apoio cidadá.
© 2001-2024 Fundación Dialnet · Todos los derechos reservados