Ayuda
Ir al contenido

Dialnet


Santa María de A Franqueira: de monasterio a santuario mariano

  • Autores: Marta Cendón Fernández
  • Localización: Cuadernos de estudios gallegos, ISSN 0210-847X, T. 61, Nº. 127, 2014, págs. 15-45
  • Idioma: español
  • Títulos paralelos:
    • Santa María de A Franqueira: from monastery to marian shrine
    • Santa María de A Franqueira: de mosteiro a santuario mariano
  • Enlaces
  • Resumen
    • español

      Esta investigación pretende el estudio de un monasterio benedictino, Santa María de A Franqueira, con posibles raíces altomedievales que se convierte en un importante santuario mariano. Dicho monasterio se reconstruye en 1293, bajo el episcopado de don Juan Fernández de Sotomayor I, y se afilia a la orden del Císter siendo obispo don Juan Fernández de Sotomayor II y no como hasta ahora se había insistido a finales del siglo XIII. La obra se remata en 1342, data que aparece en un epígrafe bajo el tímpano siendo Gonzalo I, abad que la comenzó y acabó. Será él quien, como promotor, se egia en el propio tímpano inmerso en la escena de la epifanía. La insistencia en los emblemas heráldicos de los Sotomayor indica el apoyo que el monasterio tuvo de este linaje, del que recibe importantes donaciones a finales del siglo XIV. Quizá por la vinculación que algunos miembros del mismo tuvieron con el monasterio cisterciense de Melón, en un momento en el que los monasterios benedictinos estaban en absoluta decadencia, se produjo su afiliación al Císter;

      esta se situaría entre 1421, fecha en la que el obispo de Tui ratifica la elección de un nuevo abad para este monasterio todavía benedictino y 1435, data en la que no aparece entre los monasterios de dicha orden que han sido anexionados a la mesa capitular siguiendo la bula de Eugenio IV.

      Asimismo el análisis de las manifestaciones artísticas que se corresponden con el gótico del siglo XIV, corrobora su similitud con obras del estilo orensano, a través del convento dominico de Ribadavia y no con las de los vecinos monasterios de Oseira o Melón, más reticentes con la imagen. Entre ellas, se insiste en la devoción mariana, la propia de un santuario que recibe peregrinos que acuden a él en busca de la salvación.

    • galego

      Esta investigación pretende o estudo dun mosteiro beneditino, Santa María da Franqueira, con posibles raíces altomedievais que se converte nun importante santuario mariano. O devandito mosteiro reconstrúese en 1293, baixo o episcopado de don Juan Fernández de Soutomaior I e afilíase á orde do Císter sendo bispo don Juan Fernández de Soutomaior II e, non como ata agora se insistira a finais do século XIII. A obra remátase en 1342, data que aparece nun epígrafe baixo o tímpano sendo Gonzalo I, abade que a comezou e rematou. Será el quen, como promotor, se representa no propio tímpano inmerso na escena da epifanía. A insistencia nos emblemas heráldicos dos Soutomaior indica o apoio que o mosteiro tivo desta liñaxe, do que recibe importantes doazóns a finais do século XIV. Quizais pola vinculación que algúns membros deste tiveron co mosteiro cisterciense de Melón, nun momento no que os mosteiros beneditinos estaban en absoluta decadencia, se produciu a súa afiliación ao Císter; esta situaríase entre 1421, data na que o bispo de Tui ratifica a elección dun novo abade para este mosteiro aínda beneditino e 1435, data na que non aparece entre os mosteiros da devandita orde que se anexionou á mesa capitular seguindo a bula de Eugenio IV.

      Así mesmo a análise das manifestacións artísticas que se corresponden co gótico do século XIV, corrobora a súa similitude con obras do estilo ourensán, a través do convento dominicano de Ribadavia e non coas dos veciños mosteiros de Oseira ou Melón, máis reticentes coa imaxe. Entre elas, insístese na devoción mariana, a propia dun santuario que recibe peregrinos que acoden a el en busca da salvación.

    • English

      This research studies a Benedictine monastery, Santa María de A Franqueira, probably with roots in the High Middle Ages that was converted into a very important Marian shrine. This monastery was rebuilt in 1293, under the episcopate of Juan Fernández de Sotomayor I and it was affiliated to the Cistercian order, during the episcopate of Juan Fernández de Sotomayor II and not, as previously thought, in the latter part of 13th century. The building was finished in 1342, and this date appears in an inscription under the tympanum. Gonzalo was the abbot who began and finished the construction; as developer of the building works, he put his own portrait in an image of the Epiphany. The frequent repetition of Sotomayor heraldic emblems shows the support that this monastery received from this lineage, especially important donations at the end of the 14th century. Its afliation to the Cistercian order is perhaps due to the relationship that some members of this lineage had with the Cistercian monastery of Melón, when Benedictine monasteries were in complete decadence. It is dated between 1421, when the Bishop of Tui confirmed the new abbot of this still Benedictine monastery, and 1435, when it does not appear as a monastery of this order (bull of Boniface VIII), so it must be Cistercian.

      Furthermore, the analysis of the 14th century Gothic style, proves its similarity with the works of the Orensanian style, from the Dominican convent of Ribadavia and not with the artwork of the neighbouring monasteries of Oseira or Melón, which are more reticent with imagery. Devotion to the Virgin Mary is repeated throughout the shrine, as is common in all the churches that receive pilgrims looking for eternal salvation.


Fundación Dialnet

Dialnet Plus

  • Más información sobre Dialnet Plus

Opciones de compartir

Opciones de entorno