Ayuda
Ir al contenido

Dialnet


El programa iconográfico del presbiterio y crucero de la catedral de Mondoñedo (1769-1773) y la reconstrucción de la "prueba perdida"

  • Autores: Carme López Calderón
  • Localización: Cuadernos de estudios gallegos, ISSN 0210-847X, T. 60, Nº. 126, 2013, págs. 255-294
  • Idioma: español
  • Enlaces
  • Resumen
    • español

      En el presente artículo abordamos el conjunto escultórico-pictórico del presbiterio y crucero de la Catedral de Santa María de Mondoñedo, ejecutado por José Francisco Terán entre 1769 y 1773. Proponemos su análisis en términos iconográficos, para, una vez identificados los temas, ahondar en sus valores simbólicos de cara a intentar reconstruir el programa -la "prueba perdida"- que justifica su elección. Actuamos así conforme a la función dada por E. Gombrich a la Iconología, la cual asimismo exige buscar el significado concreto que dicha historia ilustrada posee dentro del contexto en que se gesta. De esta manera, consultando fuentes de época, visuales y escritas -destacando las referidas a los frescos de Lucas Jordán en la Iglesia de El Escorial, cuyas concomitancias con el programa mindoniense resultan, cuando menos, llamativas-, y teniendo presentes las enseñanzas contrarreformistas acerca de las prerrogativas de la Deipara y del progreso espiritual del fiel, ofrecemos una lectura en clave de exaltación mariana, cuya finalidad última es recordar a los hombres la mediación que, en aras de su Salvación, la Virgen acomete entre ellos y Dios.

    • galego

      No presente artigo abordamos o conxunto escultórico-pictório do presbiterio e cruceiro da Catedral de Santa María de Mondoñedo, executado por José Francisco Terán entre 1769 e 1773. Propomos a súa análise en termos iconográficos, para, unha vez identificados os temas, afondar nos seus valores simbólicos de cara a intentar reconstruír o programa -a "proba perdida"- que xustifica a súa elección. Actuamos así conforme á función dada por E. Gombrich á Iconoloxía, a cal asemade esixe buscar o significado concreto que dita historia ilustrada posúe no contexto no que se xesta. Desta maneira, consultando fontes de época, visuais e escritas - destacando as referidas ós frescos de Lucas Jordán na igrexa de O Escorial, cuxas concomitancias co programa mindoniense resultan, cando menos, sorprendentes-, e tendo presentes as ensinanzas contrarreformistas acerca das prerrogativas da Deipara e do progreso espiritual do fiel, ofrecemos unha lectura en clave de exaltación mariana, cuxa finalidade última é lembrar ós homes a mediación que, en aras da súa salvación, a Virxe acomete entre eles e Deus.

    • English

      In this article we deal with the sculptural and pictorial ensemble in the presbytery and transept of the Cathedral of Saint Mary of Mondoñedo, carried out by Francisco José Terán between 1769 and 1773. We propound its analysis from an iconographic point of view so as to, once subjects are identified, go into their symbolic values in depth. With this, our aim is to try to reconstruct the program -the "lost piece of evidence"- that justifies its choice. In doing so, we act according to the function given by E. Gombrich to the Iconology, that also demands to look for the concrete meaning that this illustrated story has within the context in which it appears. Of that way, handling visual and written sources of the period -standing out those referred to the frescoes by Lucas Jordan in the church of The Escorial, whose similarities with the Mondoñedo program are, at least, strinking- and considering the Counter-Reformation teachings about the prerogatives of the Deipara and the spiritual progress of the faithful, we offer an interpretation focused in the Marian exaltation, whose last target is to remind the people the mediation that, in honour of their Redemption, Virgin undertakes between them and God.


Fundación Dialnet

Dialnet Plus

  • Más información sobre Dialnet Plus

Opciones de compartir

Opciones de entorno