O obxectivo do presente traballo é comprobarmos se o autoodio lingüístico é un concepto vigorante e de utilidade nos estudos de sociolingüística con carácter xeral, e tamén se ten aplicación ao contexto sociolingüístico galego. Unha vez constatada a presenza do fenómeno, prestarase atención ao modo como se vai xerando e á súa relación con conceptos afíns como os preconceptos lingüísticos, a baixa autoestima, o complexo de inferioridade ou a deslealdade lingüística. A partir de aquí lévase a cabo unha descrición do autoodio en xeral e do autoodio lingüístico en particular, até chegar á súa definición como categoría sociolingüística singular. A seguir analízanse algunhas referencias históricas que deixan testemuño da presenza do autoodio lingüístico na sociedade galega do pasado, os grupos sociais onde puido ter incidencia e a posíbel influencia no proceso de substitución lingüística. Por último, conclúese que o concepto de autoodio continúa a ser válido e necesario na descrición da realidade sociolingüística da lingua galega e das linguas minorizadas en xeral. Trátase, en suma, dunha análise histórica do concepto obxecto de estudo.
© 2001-2024 Fundación Dialnet · Todos los derechos reservados