A propiedade na economía cubana

• Autores: Armando Nova González
• Localización: Tempo exterior, ISSN 1579-6582, Nº. 23, 2011, págs. 45-52
• Idioma: gallego
• Texto completo no disponible (Saber más ...)
• Resumen

  • Nos últimos cincuenta anos, a economía cubana alcanzou un alto grao de concentración nas formas de propiedade estatal, propiciando unha centralización excesiva, o desenvolvemento da burocracia, limitando a iniciativa individual e a capacidade de decisión dos produtores. Os propios fundadores do marxismo (Marx, Engels), en modo algún se pronunciaron en contra das formas de propiedade individual, e alertaron que a propiedade total do Estado sobre as forzas produtivas non é a solución do conflito. O pensamento martiano tamén abordou o tema da propiedade, sinalando que a industria, os bens perennes e comúns da natureza non debían estar concentrados en mans de monopolios privados para o beneficio dos mesmos, senón en mans da nación para o beneficio colectivo. As Liñas da Política Económica Social (LPES), recén aprobadas en Cuba, sinalan que prevalecerá a propiedade socialista de todo o pobo sobre os medios fundamentais de produción, unha declaración que abre as portas a unha maior pluralidade neste eido. O problema da propiedade é considerado como un asunto aínda non resolvido na economía cubana actual