Educación inclusiva na formación de profesores de linguas: reflexións filosóficas sobre unha cuestión ético-cidadá

• Autores: Alvori Ahlert
• Localización: Quinesia: Revista de educación especial, ISSN 0212-5943, Nº. 40, 2008, págs. 48-58
• Idioma: gallego
• Texto completo no disponible (Saber más ...)
• Resumen

  • A educación inclusiva é hoxe unha premissa fundamental nunha sociedade que se di democrática. As últimas décadas demostram unha crecente apertura cara ao diferente, con aquelas persoas portadoras de algunha necesidade especial. Esta realidade ten atinxido de cheo á escola. A segunda metade do século XX desafiou, de forma especial, á escola para que ela se constitúa nun instrumento de inclusión social de todos aqueles historicamente marxinados. Isto ten demandado unha Nova Filosofía da Educación, capaz de pensar e articular novas praxes educacionais. Especialmente no contexto da formación de profesores de linguas, esta filosofía obriga á construción de novas linguaxes capaces de dar significado á realidade interrelacional dunha sociedade que se dispón a valorizar as diferenzas. Tal filosofía encontra os seus fundamentos na Teoría da Acción Comunicativa de Habermas. Ela posibilita a formación, a busca de linguaxes múltiplas capaces de pronunciar o sentido da realidade é ordeala para que todos, coas súas diferenzas poidan dicir a súa palabra/mensaxe e non quedar máis á marxe do processo de construción do seu mundo. Só asi as linguaxes poderán tornarse consciencia, praxe, carencia, necesidade, intercambeo, fundando relacións entre os seres humanos e as súas necesidades, e establecendo as bases para unha sociedade máis xusta e democrática.