Enlazando cos conceptos de nacionalismo literario/literatura nacional e tamén co concepto de autonomía manexados por X. González-Millán, trato de indicar como os instrumentos metodolóxicos que imaxinan o mundo literario coma unha rede de relacións radicalmente históricas, en concreto o concepto de campo literario (P. Bourdieu), permiten explicar as funcións especificas da relación interliteraria na caso de literaturas que, como a galega, se constrúen cunha certa responsabilidade nacional; esta responsabilidade (heterónoma) indice también na relación co "estranxeiro" que é valorada máis polo que representa a relación mesma (recoñecemento externo e interno) ca polos contidos representados; a medida que a heteronomía inicial tende a desaparecer tamén evoluciona a función da importación facéndose máis "literaria" e autónoma; consolidado o campo literario, aparecerá a heteronomía típica provocada polo campo do poder.
© 2001-2024 Fundación Dialnet · Todos los derechos reservados