Ayuda
Ir al contenido

Dialnet


Resumen de La osteonecrosis de los huesos maxilares asociada al tratamiento con bifosfonatos intravenosos en pacientes oncológicos

Alejandra Outeiriño Fernández

  • español

    La osteonecrosis de los maxilares es un serio efecto adverso asociado a la terapia con bifosfonatos (BFs), especialmente en pacientes con patología tumoral de base, cobrando importancia por la alta morbilidad asociada a este tipo de lesiones. Con el objetivo principal de estimar su incidencia en pacientes oncológicos y secundariamente identificar los factores de riesgo que influyen en su desarrollo, se realizó un estudio observacional de cohorte histórica. En dicho estudio fueron incluidos un total de 206 pacientes que iniciaron o se encontraban en tratamiento con BFs entre el 1 de enero de 2010 y el 31 de diciembre de 2014. La cohorte estudiada, presentó una distribución por sexo de 158 mujeres y 48 hombres, con una media de edad en torno a los 61 años. De ellos el 63,1% tenían como diagnóstico cáncer de mama, 21,5% mieloma múltiple (MM), cáncer de próstata 7,8%, pulmón 1,5 %, y el porcentaje restante otro tipo de tumores. De los 206 pacientes incluidos, 17 (8,3%) desarrollaron un total de 21 lesiones de osteonecrosis de los maxilares por bifosfonatos (OMB), durante el período de estudio. En la estimación de la incidencia mediante la metodología de riesgos competitivos, se encontró que el riesgo de desarrollar OMB al año de tratamiento fue de 0,48% aumentando a 2,54 % a los dos años y al 10 % a los cinco años. Las tasas de incidencia para la población de referencia fueron de 0,68 por cada 100.000 personas/año. Las únicas variables que mostraron asociación estadísticamente significativa con el desarrollo de OMB fueron el tiempo de tratamiento con quimioterapia concomitante y el tiempo de tratamiento con fármacos antiangiogénicos y exclusivamente este último cuando se considera el riesgo competitivo de muerte. Debido a la frecuencia de aparición de la OMB comprobada en este estudio, que objetiva que no se trata de una rareza y a que constituye una seria complicación asociada al tratamiento con BFs con repercusiones negativas sobre la calidad de vida y supervivencia de los pacientes oncológicos, son deseables intervenciones preventivas que eviten su aparición.

  • English

    The osteonecrosis of the jaws is a serious adverse effect associated with bisphosphonate therapy (BFs), especially in patients with tumor pathology, gaining importance by the high morbidity associated with this type of injury. With the main objective of estimating its incidence in cancer patients and secondarily to identify the risk factors influencing its development, an observational historical cohort study was initiated. The study included a total of 206 patients who began or were in treatment with BFs between 1 January 2010 and 31 December 2014. The cohort studied, presented a distribution by gender of 158 women and 48 men, with an average age of 61 years. 63.1% of them were diagnosed with breast cancer, 21.5% Multiple Myeloma (MM), 7.8% of prostate cancer, lung 1.5%, and the percentage remaining, of other tumors. Of the 206 patients included, 17 (8.3%) developed a total of 21 bisphosphonate-related osteonecrosis of the jaw (BRONJ) lesions, during the study period. The cumulative incidence estimation in the presence of competing risks, found that the risk of developing BRONJ after one year of treatment was 0.48%, increasing to 2.54% at two years and 10% at five years. The incidence rates for the reference population were of 0.68 per 100,000 people per year. The only variables that showed a statistically significant association with the development of BRONJ were the periods of treatment with concomitant chemotherapy and the periods of treatment with antiangiogenic drugs and exclusively the latter when considering competing risk of death. Due to the frequency of occurrence of BRONJ found in this study, it objectively finds that it is not a rarity and in fact constitutes a serious complication associated to treatment with BFs with a negative impact on the quality of life and survival of cancer patients, therefore being necessary preventive interventions that minimize its occurrence.

  • galego

    A osteonecrose dos maxilares é un serio efecto adverso asociado á terapia con bifosfonatos (BFs), especialmente en pacientes con patoloxía tumoral de base, gañando importancia pola alta morbilidad asociada a este tipo de lesións. Co obxectivo principal de estimar a súa incidencia en pacientes oncolóxicos e secundariamente identificar os factores de risco que inflúen no seu desenvolvemento, realizouse un estudio observacional de cohorte histórica. Neste estudo foron incluidos un total de 206 pacientes que iniciaron ou se atopaban en tratamento con BFs entre o 1 de xaneiro de 2010 y el 31 de decembro de 2014. A cohorte estudada, presentou unha distribución por sexo de 158 mulleres y 48 homes, cunha media de idade en torno a los 61 anos. Deles, o 63,1% tiñan como diagnóstico cancro de mama, 21,5% mieloma múltiple (MM), cancro de próstata 7,8%, pulmón 1,5 %, e a porcentaxe restante outro tipo de tumores. Dos 206 pacientes incluidos, 17 (8,3%) desenvolveron un total de 21 lesións de osteonecrosis de los maxilares por bifosfonatos (OMB), durante o período de estudo. Na estimación da incidencia mediante a metodoloxía de riscos competitivos, atopouse que o risco de desenvolver OMB ó ano de tratamento foi do 0,48% aumentando a 2,54 % aos dous años e o 10 % aos cinco años. A tasa de incidencia para a poboación de referencia foi de 0,68 por cada 100.000 personas/año. As únicas variables que mostraron asociación estadísticamente significativa co desenvolvemento de OMB foron o tempo de tratamento con quimioterapia concomitante e o tempo de tratamento con fármacos antiangiogénicos, e exclusivamente este último cando se considera o risco competitivo de morte. Debido á frecuencia de aparición da OMB comprobada neste estudo, que obxectiva que non se trata dunha rareza e a que constitue unha seria complicación asociada ó tratamento con BFs con repercusions negativas sobre a calidade de vida e supervivencia dos pacientes oncolóxicos, son desexables intervencións preventivas que eviten a súa aparición.


Fundación Dialnet

Dialnet Plus

  • Más información sobre Dialnet Plus