El presente trabajo realiza, en primer lugar, un recorrido sobre el origen, formación y evolución del espacio de libertad, seguridad y justicia desde el Tratado de Ámsterdam al recién aprobado Tratado de Lisboa. Un repaso que nos permite evidenciar que ya desde sus orígenes este espacio aparece con una notoria y progresiva vocación o tendencia jurídica hacia lo «supranacional» en detrimento de lo «intergubernamental». Y en segundo lugar, se analiza la política de control transfronterizo materializada por las instituciones comunitarias. Una política de indudable trascendencia en este espacio de libertad, seguridad y justicia puesto que éste se configura como un espacio sin fronteras interiores que responde al objetivo de garantizar la libre circulación de personas debiendo para ello adoptarse una serie de medidas de acompañamiento que permitan reforzar las fronteras exteriores
Lan honetan, lehenik eta behin, aztertuko dugun nola sortu, hazi eta bilakatu den askatasun, segurtasun eta justiziaren eremua, Amsterdameko Itunetik Lisboako Itun onartu berrira bitartean.
Gainbegiratze horrek argi erakutsiko digu hasiera-hasieratik eremu horrek betidanik jarrera nabarmena izan duela, eta gero eta gehiago, juridikoki «nazioz gaindi» jotzeko, «gobernuen arteko» delakoaren kaltean. Bestetik, erakunde komunitarioek gauzatzen duten mugaz haragoko kontrolaren politika aztertuko dugu.
Politika horrek, dudarik ez da, izugarrizko zeresana dauka askatasun, segurtasun eta justizia eremu horretan, barruko mugarik gabeko eremua baita, pertsonak nahi bezala joan-etorri ahal izatea bermatzeko helburua duenez; horregatik, laguntzeko zenbait neurri hartzea beharrezkoa da, kanpoko mugak indartzeko
© 2001-2024 Fundación Dialnet · Todos los derechos reservados