A rosácea: arqueoloxía e simboloxía dunha figura xeométrica
-
Felipe Senén [1]
-
[1] Museo Arqueológico e Histórico Castelo de san Antón. A Coruña
-
- Localización: Brigantium: Boletín do Museu Arqueolóxico e Histórico da Coruña, ISSN 0211-318X, Nº 2, 1981, págs. 83-104
- Idioma: gallego
- Texto completo no disponible (Saber más ...)
-
Resumen
A " rosácea», figura xeométrica feíta a compás, é un dos elementos máis enxebres e de máis longa pervivencia na arte popular da Galiza. lntrodúcese eiquí ao significado máxico-relixioso dalgunhas figuras que, inicialmente tiñan ise valor usual, pero que ca paso do tempo quedan reducidas. únicamente a elementos decorativos feitos cunha certa destreza técnica. A rosácea» aparece moi representada na Cultura Castrexa: escultura, orfebrería. Ca romanización o seu uso espállase: musivaria, estelas funerarias .•. tradición que se sigue ca cristianización, tomando novas xeitos e diferentes significados, pero sempre vencellada ao cosmos, ao Paradiso Astral. Así déixase en herdo ao período Prerrománico e Románico, pervivindo na actualidade na arte rural.
A perfección xeométrica da figura lévanos xa ás doctrinas filosóficas gregas, relacionadas ca aritmética, ca xeometria, astronomía e música, esencialmente o pitagorismo, sectas que espallaron as suas teorías por toda a área de influencia clásica
