A presente achega coloca o foco no “arco central” da narrativa de Carlos Casares, un ciclo narrativo que ten como pórtico a novela Xoguetes para un tempo prohibido e que se completa coa triloxía formada por Ilustrísima, Os mortos daquel verán e Deus sentado nun sillón azul. Téntase unha aproximación temática a esta parte da súa obra, realizada desde a historia das ideas, co obxectivo de mostrar como neste ciclo se ofrece unha determinada lectura dun período da historia recente de Galicia –que abrangue, aproximadamente, os dous primeiros terzos do século XX–, e como nesa lectura do dito período se plasma tanto a visión que o autor ten do papel dos intelectuais no mundo contemporáneo, canto a súa concepción da súa propia posición como intelectual.
© 2001-2024 Fundación Dialnet · Todos los derechos reservados