Ayuda
Ir al contenido

Dialnet


Gentrificación turística en Lisboa después de la crisis capitalista 2008-2009 y rent gap: evidencia reciente

    1. [1] Universidad de Lisboa
  • Localización: Rotur: revista de ocio y turismo, ISSN-e 2695-6357, ISSN 1888-6884, Vol. 15, Nº. 1 (Turismo y gentrificación en la ciudad contemporánea), 2021, págs. 39-58
  • Idioma: español
  • Títulos paralelos:
    • Xentrificación turística en Lisboa despois da crise capitalista 2008-2009 e rent gap: Evidencia recente
    • Gentrificação turística em Lisboa depois da crise capitalista 2008-2009 e rent gap: Evidência recente
    • Tourist gentrification and rent gap in Lisbon in the aftermath of the 2008-2009 capitalist crisis: recent findings
  • Enlaces
  • Resumen
    • español

      El turismo urbano en sus diversas formas ha experimentado una gran expansión a principios del siglo XXI, pero la turistificación como fenómeno de masas, hegemónico y dominante en las grandes ciudades portuguesas de Lisboa y Oporto es un fenómeno reciente. Antes de la pandemia, Lisboa vivía un pico de proyección internacional como destino turístico, registrando considerables incrementos ininterrumpidos en llegadas de turistas, pernoctaciones e ingresos diarios, así como en número de hoteles, hostales y alojamientos turísticos de alquiler corto, pero el turistificación como un fenómeno de masas, hegemónico y dominante en el centro de la ciudad, con drásticos impactos en el tejido social y económico de los distritos históricos del centro de Lisboa es reciente. Este artículo se centrará en las fuerzas impulsoras del urbanismo de austeridad y el giro neoliberal en la política urbana que impulsa el proceso de gentrificación turística, en la última década, en los barrios históricos de Lisboa, especialmente la enorme expansión del alojamiento de alquiler a corto plazo para turistas, combinada con la alta rent gap y el elevado número de edificios vacíos en la ciudad.

    • English

      Urban tourism in its various forms has expanded greatly since the beginning of the 21st century, but touristification and overtourism as a mass, hegemonic phenomenon in the large Portuguese cities of Lisbon and Porto is a more recent development. Before the pandemic, Lisbon’s international projection as a tourist destination was at an all-time high, registering considerable uninterrupted growth in tourist arrivals, overnight stays and daily revenues, as well as a rising number of hotels, hostels and short-term tourist accommodation, which has had a drastic impact on the social and economic fabric of the historical districts of central Lisbon. This article examines the driving forces of austerity urbanism and the neoliberal turn in urban politics that has fuelled the process of tourist gentrification in Lisbon’s historic neighbourhoods in the past decade, particularly in relation to the huge expansion of short-term rental accommodation for tourists, combined with the growing rent gap and high number of vacant buildings in the city.

    • galego

      O turismo urbano nas suas diversas formas coñeceu unha grande expansión no inicio do século XXI, mais a turistificación como fenómeno de masas, hexemónico e dominante nas grandes cidades portuguesas de Lisboa e Porto é un fenómeno recente. Antes da pandemia, Lisboa vivía un pico de proxección internacional como destino turístico, rexistrando aumentos ininterruptos considerables ​​nas chegadas de turistas, dormidas e receitas diarias, ben como no número de hoteis, hostales e aloxamentos turísticos de curta duración. Este artigo incidirá sobre os motores do urbanismo de austeridade e a viraxe neoliberal da política urbana que impulsiona o processo de xentrificación do turismo, na última década, nos barrios históricos de Lisboa, especialmente a enorme expansión dos aloxamentos de arrendamento de curta duración para turistas, conxugado cunha elevada rent gap e o elevado número de edificios baleiros na cidade.

    • português

      O turismo urbano nas suas diversas formas conheceu uma grande expansão no início do século XXI, mas a turistificação como fenómeno de massas, hegemónico e dominante nas grandes cidades portuguesas de Lisboa e Porto é um fenómeno recente. Antes da pandemia, Lisboa vivia um pico de projeção internacional como destino turístico, registando aumentos ininterruptos consideráveis ​​nas chegadas de turistas, dormidas e receitas diárias, bem como no número de hotéis, hostels e alojamentos turísticos de curta duração, mas a turistificação, como um fenómeno de massas, hegemónico e dominante no centro da cidade, com impactos drásticos no tecido social e económico dos bairros históricos do centro de Lisboa, é recente. Este artigo incidirá sobre os motores do urbanismo de austeridade e a viragem neoliberal da política urbana que impulsiona o processo de gentrificação do turismo, na última década, nos bairros históricos de Lisboa, especialmente a enorme expansão dos alojamentos de arrendamento de curta duração para turistas, conjugado com a elevada rent gap e o elevado número de edifícios devolutos na cidade.


Fundación Dialnet

Dialnet Plus

  • Más información sobre Dialnet Plus

Opciones de compartir

Opciones de entorno